Ave

Jestem ciekaw, jak wygląda u Was sprawa kresu bohatera? I czy wogóle on następuje? Może robicie postacie i gracie nimi do ich śmierci "naturalnej" czy może inaczej? Czy los Waszych postaci na szlaku ma jakiś cel i koniec? Najlepiej chyba będzie, jeśli opisze, jak wygląda to na moich sesjach.

Postacie są tworzone dla kampanii. A kampania ma oczywiście wiele wątków z ich życiorysu. Kampania ma oczywiście swój początek i określony koniec. Gdy taki kres drogi nastąpi, to bohaterowie Graczy są (można to tak ująć) spełnieni. Pewne główne cele, zagadki i epizody z ich życiorysu się wyjaśniają. Postacie wracają do swych rodzinnych stron i powracają do normalnego życia.

Dzięki takiemu podejściu rozwiązałem kilka erpegowych problemów. Po pierwsze problem z "przypakowanymi" postaciami. Gracze nie grają w nieskończoność, tylko do określonego czasu. Kolejny taki problem to motywacja postaci do "wkroczenia" na drogę poszukiwacza przygód i wprowadzanie ich w kolejne przygody (nie ma scen w stylu: "siedzicie sobie w karczmie i podchodzi do Was osonik, który...). Powodem życia na gościńcu nie jest zwykła (i moim zdaniem bardzo naiwna) ciekawość świata, tylko jakiś konkretny cel. Może posłuże się przykładem. Tą postacią będzie pewien szlachcic. Wiódł on dostateczne życie i miał już zaplanowane reszte swego losu. Jednak nad jego rodem zawisła dziwna klątwa. Aby dowiedzieć się o niej i ją odczarować, ów szlachcic musiał wyruszyć do dziwnych miejsc, stoczyć niejedną walkę i niejedno zobaczyć. Gdy jednak osiągnął swój cel, to powrócił w swe rodzinne strony, by nadal zająć się majątkiem. Rozstał się z przyjaciółmi z żalem, ale życie na trakcie to przecież nie sielanka...

To tak w telegraficznym skrócie. Szczegóły pewnie jeszcze będe wyjaśniał, jak dyskusja się rozkręci (taką mam nadzieję). I tak to właśnie wygląda u mnie. Kampania się kończy, karty postaci trafiają do specjalnej teczki. Gracze odpoczywają - ja wtedy prowadzę różne jednostrzałówki i nie jest to Warhammer. A w ich głowach tworzy się wizja kolejnego bohatera...

Pozdrawiam

Zależy w jakim systemie... w D&D fajnie jest sobie zrobić takiego stefana na 20 poziomie, ale taka zabawa w boga szybko się nudzi. Lepiej zacząć od nowa.

Jak 90% odpowiedzi na twoje pytania, pafnucy, ta takze bedzie taka: to zalezy.

Od wielu czynnikow. Np? Od systemu. Od mg. Od graczy. Od tego co chca osiagnac. No i od kampanii. Sa kampanie (sagi), ktore maja swoj cel, poczatek i wyrazny (czasem bardzo epicki) koniec. Ale sa tez ciagi sesji badz wrecz kampanii, ktore laczy postac tej samej grupy. Bo czy np. ktos kto mial duzy udizal w powstrzymaniu hordy undeadow z poludnia, powstrzymal kult chaosu w bretonii ktory mial mozliwosci zniszczyc swiat jakim go znamy, walczyl z demonami, smokami itd, czy taki ktos zajmie sie uprawa roli a w wolnym czasie podpisywaniem autografow?

Po drugie, sa pewne profesje, ktore trzeba dosc dlugop rozwijac. Np w wfrp uczen czarodzieja -> czarodziej, sa 4 poziomy rozwiniec, dodaj umiejetnosci, czary... Jesli gracz ma od poczatku zaczac od czarow typu ochrona przed deszczem to chyba straci lekko zapal do prowadzenia magow.

Po prostu to zalezy od graczy i mg czy zdecyduja sie dalej kontynuowac swoimi postaciami i stawac przed wiekszymi wyzwaniami, czy tez zaczna od poczatku i blady strach bedzie padal na nich przy wiekszej grupce skavenow, ktorych wczesniej cieli na lewo i prawo. Osobiscie prowadzilem czasem dlugofalowym postaciom ktore dochdodzily do wysokich poziomow czarodzieja i elementalisty (tzn np jedna postac byla 4 lvl czaro i 3 elem), zdarzalo mi sie jednak kazac tworzyc moim graczom postacie do okreslonej kampanii i stawiac im od razu ograniczenia co do rodzaju postaci.

Ostatecznie, gra to zabawa i jesli kogos bawi potezna postac, ktora jest wzywana z jednej czesci swiata do drugiej aby pomoc go uratowac nty raz to czemu nie?

Witam

Hmmm... Dużo ciekawych wypowiedzi i to mnie cieszy. Ja mogę chyba dodać, iż czynnikiem, który ma największe znaczenie są chyba postacie i ich historie i osobowość. I tak jak dra mówił o bohaterze, który wielu cudów dokonał (odpieranie hord chaosu, walka z demonami, etc.). To myślę, że to właśnie od postacie zależy. Bo przecież może ona wcale tego wszystkiego nie chciała. Może dla niej radością i sensem życia jest życie w spokoju i uprawa roli? No i skoro zależy od postaci, to i od Gracza.

Coż, jak widać gusta są różne i to jest piękne. Niech każdy gra jak lubi

Pozdrawiam Was wszystkich

Powiem tak jak prawie wszyscy tutaj to zależy od gracza itd.

Jednak moim prywatnym zdaniem najfajniejsze jest rozwijanie postaci przechodzenie z profesji na profesje (najlepiej jak są nie standardowe). Gdy już osiągnie dany poziom rozwoju do którego dążyłem to często końxczę tę postać. Lecz to moje zdanie mam w drużynie typa który uwielbia grać herosami i jeśli ma ww poniżej 75 albo zadje ciosy poniżej 10 to jest załamany. Jednak kiedy już osiągnie ten poziom to gra tą postacią tak długo aż ona zginie, co z resztą żadko się zdaża. Bywały przypadki, że on grał jedną postacią, a większość drużyny zrobiła już kilka nowych.

A co do robienia Postaci na cele kampani, jest to pewien sposób, ale wole tworztć kampanie pod postacie

Głównie gram krasnoludem i staram się go rozwinąć na zabójce.

A nie nudzi cię rozwijanie za każdym raze takiej samej postaci, nie masz chęci na coś bardziej ambitnego??

Moje postacie gineły czasami w naprawde dziwnych okolicznościach. Raz jeden z moich kompanów się na mnie rzucił bez przyczyny, raz zamieniliśmy MG na innego, to okazało się że po zejściu z traktu umarliśmy z głodu gdyż nagle sie okazało że 3 dni po lesie biegaliśmy bez zapasów

Rozwijając zabójce po pewnym czasie staje się on przepakowaną postacią. Może MG stwierdził, że wasze postacie są zbyt mocne i nie nadają się do kampani??

ps. tą sesje po raz pierwszy (i ostatni) prowadziła dziewczyna naszego "normalnego" MG , i dlatego miała jeszcze kilka innych pomyłek

To wiele wyjaśnia . Zwracam honor bo napisałeś, że graleś krasnoludem i przechodziłeś na zabójce więc myślałem, że od razu zaczynasz od zabójcy troli i pniesz się w górę(a zabójcy zawsze są przepakowani)

Zazwyczaj jak gramy to nie stwarzamy postaci do kampani, zazwyczaj sa to postacie ktore graja az do smierci, albo do czasu kiedy gracz mowi ze nudzi mu sie prowadzenie juz postaci na 5 profesjii i czas najwyzszy stworzyc jakas nowa postac ktora bedzie mu sie dobrze grac.

Co do odgrywania caly czs jednej i tej samej profesji, uwazam ze odgrywanie jednej i tej samej profesji staje sie dla druzyny nudne i monotomne, a co do samego gracza ktory tak samo robi, to sadze ze ma zamalo wyobrazni zeby wczuc sie w inna postac.
W dtuzenie mamy typa ktory gra caly czas krasnoludami i to takimi ktore w poczatkowej profesji maja przynajmniej +15 do Ww i +1 do ataku

Pozdrawiam