poemiksy w jeju 2
Słowa Tomasza Pastuszki - świetny pomysł, staranne wykonanie. widać tu styl poemiksowy Asu, pojawia się we wszystkich znanych mi Jego dziełach z tej dziedziny sztuki. tekst można przeczytać szybko i potraktować jako rozrywkę, ale jest tu też głębia, i przesłanie razy cztery! bardzo dobre.
trzy poemiksy Mikołaja Tkacza - kolejny charakterystyczny styl. mimika postaci opanowana do perfekcji. klarowne poemiksy, tworzące wspaniałe całości. tekst przemawia, rysunek wprowadza nastrój i ilustruje. oczywiście tekst również (w poemiksie drugim, ale też i w trzecim) może być interpretacją drogi bohatera! zawinięty, mocny i piękny (na granicy smutku, ale tej granicy nie przekracza), czy też przerwany odstępami czasu i lotem postaci. świetne zakończenie, coś jak z mitologii chińskiej.
kolorowe poemiksy Norberta Rybarczyka - świetne. bardzo dobrze wyszło to w druku, białe teksty, estetyczne. dobre, tła są przestrzenią, gdzie spojrzenie czytelnika spotyka się ze światem. tekst jest radą na to spotkanie. najlepszy poemiks pierwszy na stronie 55. również kolorowy poemiks ze strony ostatniej działa możliwościami wykorzystanych kolorów. słowa estetycznie ułożone, to jest wielka zaleta. czarno-białość postaci dobra. lotnik samotny ale zapewne szczęśliwy.
pojawienie się w jeju działu poemiksowego ojeju! jest okazją, której nie należy zmarnować. słowa wielkiego uznania dla Asu!