Teatrzyk Różowy Juggernaut (chrum, chrum)
przedstawia pieśń
"Ból istnienia"
(na melodię "Kupletów Starszych Panów")
Pojawiła się demonów raz gromada
Nie wiedzieli kto i po co przyzwał ich
Po godzinie więc stwierdzili trudna rada
Zaraz kogoś trzeba będzie utłuc w mig
Strasznych demonów,strasznych demonów, strasznych demonów sto
Rogi na głowie, szponiaste dłonie a w sercu samo zło
Strasznych demonów,strasznych demonów, strasznych demonów sto
Rogi na głowie, szponiaste dłonie a w sercu samo zło
Pojawili wśród demonów się książeta
Lecz kundlami ich nazwała owa brać
Bo zrodzili oni przecież się z kobiety
A o reszcie mówi się osnowa mać
Strasznych demonów,strasznych demonów, strasznych demonów sto
Rogi na głowie, szponiaste dłonie a w sercu samo zło
Strasznych demonów,strasznych demonów, strasznych demonów sto
Rogi na głowie, szponiaste dłonie a w sercu samo zło
Pewien Herald raz się zmęczył tą wędrówką
Ile czasu swej ofiary szukać ma
Zatem rydwan sobie zaraz wybudował
On jak rhino, lecz z silnikiem coś nie tak
Strasznych demonów,strasznych demonów, strasznych demonów sto
Rogi na głowie, szponiaste dłonie a w sercu samo zło
Strasznych demonów,strasznych demonów, strasznych demonów sto
Rogi na głowie, szponiaste dłonie a w sercu samo zło
Jeden demon co w mielonce się lubował
Co robiona była z potępieńców dusz
Przez pomyłkę się w protezę instalował
Dla gatunku co nóg cztery miał in plus
Strasznych demonów,strasznych demonów, strasznych demonów sto
Rogi na głowie, szponiaste dłonie a w sercu samo zło
Strasznych demonów,strasznych demonów, strasznych demonów sto
Rogi na głowie, szponiaste dłonie a w sercu samo zło
Dziwolągów cała sfora poszła w wszechświat
By dziesiątki wielkich bitew zwiedzić pól
Kto ich przyzwał tego nie wiedzą do dzisiaj
Egzystencji odczuwając wielki ból
Strasznych demonów,strasznych demonów, strasznych demonów sto
Rogi na głowie, szponiaste dłonie a w sercu samo zło
Strasznych demonów,strasznych demonów, strasznych demonów sto
Rogi na głowie, szponiaste dłonie a w sercu samo zło