Co sie teraz czyta?

[Zeromus]

Jest mały haczyk - zaczyna się jak każde rozwrzeszczane shojou. Baardzo naiwna definicja 'wielkiej miłości' (w sam raz dla 15-letnich czytelniczek), ale potem wszystko się rozkręca.

Prawda.Ale większość mang rozkręca się dopiero potem.

[Spider_Jerusalem]

A ja chciwie łykam każdy kolejny rozdział.

No to jestem kolejny... 

[Sir_Ace]

Nana skończona. IMO najlepsza drama obyczajowa i w ogóle jedna z najlepszych (czytanych przeze mnie) pozycji w ogóle. Niemal na równi z Pluto, Shin Angyo Onshi, Edenem i Berserkiem.

A pani Yazawie powinien ktoś kopa zapalić za to, że rysować jej się odechciało w takim momencie - tyle zwrotów akcji i... przerwa

[Wilk Stepowy]

Kiedyś, kiedyś się za to zabiorę A na razie całkiem inne klimaty. Ostatnio więcej czytam niż oglądam, więc trochę wybranych rzeczy:
Gamaran - niby shounen, ale ja tam poza wiekiem bohatera mało shounena widzę. Za to jest średniowieczna Japonia, świetne walki, zero litości  dla wroga i prawie w ogóle gadania. Kreska dziwnie mi przypomina co lepsze kadry z Bleacha - polecam jako odskocznie od standardowych przegadanych shouneneów, w których postacie są prawie nieśmiertelne.
Baroque - dziwne, Nihei'owski klimat - zniszczony świat, i człowiek (anioł?), który musi "oczyścić" Boga, by odkupić swój grzech spaczenia Go i rzeczywistości.
Go! Tenba Cheerleaders - w Japonii jest takie coś jak męski cheerleadering, ale nie starajcie sobie tego wyobrazić, bo wątpię byście trafili - to męskie wycie, honor, tradycja i tony testosteronu. Główny bohater bez powodzenia stara się zachęcić młodsze pokolenie, ale idzie jak po grudzie. Przez przypadek wplątuje się w relacje z damskim klubem cheerleadingu i tak zaczyna się jego wielka kariera. Naprawdę sympatyczna manga, połączenia ładnego ecchi ze 'slice of life' + odrobina szaleństwa.
Livingstone - główni bohaterowie pomagają ludziom chcącym popełnić samobójstwo - dosłownie pomagają, ale jednocześnie ratują ich duszę: tytułowy "livingstone". Bardzo fajny seinen w klimatach mystery.
Ookami no Monshou - Wolf Guy - manga autora Akametsu, brutalna, ale piękna zarazem. Historia wilkołaka mającego więcej honoru od otaczającego go ludzkiego bydła.
Zettai Karen Children - obecnie mój nr 1 wśród shounenów. Opowiada o losach trzech młodych dziewczynek posiadających moce psi oraz ich opiekuna z rządowej organizacji. Bardzo fajnie uwypuklony wątek psychiki dzieciaków posiadających ogromne i destruktywne moce, których boją się normalni ludzie, bardzo fajnie budowane relacje między bohaterami, bardzo fajnie pokazane jak dziewczynki dorastają. Do tego dobrze i ciekawi nakreśleni ci "źli".

Trochę zakończonych mang:
Boogiepop Dual, sporo Nihei, Dead Flowers (autora Skyhigh) i inne rzeczy, ale nie chce mi się za nimi po liście grzebać.

[Sir_Ace]

Barokiem i Livingstonem mocno mnie zainteresowałeś, thx
Wilkołaka spróbowałem jeden tom i wydało mi się, że gościu jest zbyt przepakowany. Może kiedyś do tytułu wrócę.

Niedawno napocząłem Vagabond. Póki co mamy chłopaka, który postanowił zostać szermierzem. Wszystko jak w samurajskim shonenie, tyle że realistycznej i brutalniej. Długie i ponoć nieźle się rozkręca - zobaczymy, co z tego wyjdzie.

[Wilk Stepowy]

Vagabond jest bardzo dobry; jedna z najlepszych mang jakie czytałem. Świetnie ukazana droga wojownika od chęci bycia największym szermierzem świata do zrozumienia co to w ogóle oznacza.

[Zeromus]

Też ostatnio więcej czytam niż oglądam ale w większości "lżejsze" tytuły dla rozluznienia
 
Onidere komedia przeznaczona raczej dla dzieci ale mi czyta się ją całkiem przyjemnie,przynajmniej od drugiego tomu bo pierwszy raczej nudny.Członek klubu szydełkowania zaczyna chodzić z przywódczynią kobiecego gangu uchodzącą za najsilniejszą osobę w regionie.Ukrywają ten fakt przed resztą gangu.Zabawa zaczyna się gdy prezydent samorządu szkolnego mylnie interpretuje schadzki zakochanych i myśląc ze szkolny chuligan numer 1 znęca się nad bezbronnym chłopakiem postanawia "obronić go przed kobiecym demonem".  Pełno zwariowanych postaci i całkowite zero logiki.Kreska przeciętna i co  nie typowe w szkolnych komediach o nastolatkach: zero fanserwisu(jak dla mnie wielki plus).Bardzo krótkie rozdziały(po 14 stron).

Zaczołem też czytać To Love Ru i muszę stwierdzić ze choć i mandze wiele brakuje do doskonałości to i tak jest o wiele lepsza od anime które było wyłożone na całej długości i opowiadało właściwie tylko o damskiej bieliźnie albo jej braku.W mandze może nadal brak jakieś fabuły czy oryginalności ale jest więcej humoru niż fanserwisu.       

[Hollow]

Angel Densetsu - historia Kitano Seiichirou, sympatycznego i dobrodusznego młodego człowieka o twarzy potwora. Ludzie oceniają go po wyglądzie, koledzy ze szkoły uważają za najgorszego oprycha w całej szkole, co często prowadzi do wielu nieporozumień (nie wspominając już o tym, że Kitano często sam nie rozumie, co się wokół niego dzieje). Choć rysunki mają wiele do życzenia to i tak czasami można popłakać się ze śmiechu 

[Sir_Ace]

Hollow, chyba czytamy sobie w myślach
Ale skoro już posta wyprodukowałem:

Przypadkiem natrafiłem na Angel Densetsu. Żyje sobie naiwny i potulny jak baranek licealista, który co dzień odmawia paciorek (czy raczej pod niebiosa wychwala wszelkie żywe stworzenie i rozmawia z gwiazdkami) i zawsze jest chętny do bezinteresownej pomocy bliźniemu. Po prostu do rany przyłóż. Do tego świetnie się uczy, ma 100% frekwencji, nie spóźnia się na lekcje i chciałby udzielać się społecznie. Ma tylko jeden problem - na jego widok przechodnie ratują się ucieczką, a dzieci i niektóre kobiety wpadają w płacz. Wszystko za sprawą jego upiornej wręcz twarzy. Przez kilka zbiegów okoliczności zostaje szefem miejscowych chuliganów.

Jak dla mnie naprawdę ciekawa pozycja z jednym 'ale' - kreska jest paskudna (choć nie gorsza niż np. w Initial D)...

[Wilk Stepowy]

Onidere komedia przeznaczona raczej dla dzieci ale mi czyta się ją całkiem przyjemnie,przynajmniej od drugiego tomu bo pierwszy raczej nudny. (...)

Czyli mam dać szansę? Bo zawiesiem się na pierwszych chapterach.

Angel Densetsu - kreska zawsze mnie odstraszała przed zabraniem się za to.

To Love Ru - odpadłem gdzieś w połowie. Ładna kreska (ładne laski) i głupia fabuła, niestety potem zrobiło się bezdennie głupio i już nie byłem w stanie przy tym wytrzymać.
Analogicznie z R+V - pierwszy sezon mangi przeczytałem nawet z przyjemnością, a w drugim chyba autorowi zabrakło pomysłów.


A od siebie polecę Emerald autora Blade of the Immortal. Króciutki, ale wart polecenia western.

[Zeromus]

Czyli mam dać szansę? Bo zawiesiem się na pierwszych chapterach.

Mnie też pierwsze chaptery nudziły.Rozkręca się pomału gdzieś tak w 11-15 chapterach.

To Love Ru - odpadłem gdzieś w połowie. Ładna kreska (ładne laski) i głupia fabuła, niestety potem zrobiło się bezdennie głupio i już nie byłem w stanie przy tym wytrzymać.

Ja do połowy jeszcze nie doczytałem więc zobaczę.Ale owszem kreska ładna a fabuła głupia(choć i tak lepsza niż w anime).

[Wilk Stepowy]

Ja mam jedną zasadę: nie tykam anime na podstawie takich mang.

[Zeromus]

Święcie rozumiem.Mangi rzadko powstają na podstawie anime,z reguły jest odwrotnie, ale jakby narysowali kiedyś mangę na podstawie majtkowej opowieści typu animowanej wersji To Love Ru albo Rosario+Vampire to też bym ich nie czytał.
Swoją drogą dz dziś nie wiem co strzeliło ludziom którzy robili anime Rosario+Vampire.Manga miała niezłą fabułę,ciekawych wrogów(niektórych) i momentami potrafiła być nawet mroczna.Anime to bez fabularne królestwo fanserwisu i infantylności.Sam tytuł tylko stracił na wydaniu tak słabego anime.Ciekawi mnie co czuł autor mangi oglądając to co zrobili jego koledzy animatorzy z jego działem.

[Sir_Ace]

Ciekawi mnie co czuł autor mangi oglądając to co zrobili jego koledzy animatorzy z jego działem.

Chyba znam odpowiedź:
http://tiny.pl/hh3vp
 

[Zeromus]

Zachęcony opiniami Hollowa i Sir_Ace ściąłem sobie Angel Densetsu  i powiem ze zarwałem wczoraj nockę czytając tom za tomem.Z uwagi na specyficzny styl i kreskę ,którą wielu uzna za brzydką, wątpię by spodobało się wszystkim ale jak dla mnie bomba.Jest to jedna z tych nielicznych mang gdzie po przeczytaniu rozdziału mogę wrócić na jego początek i od razu czytać go drugi raz z nie mniejsza przyjemnością.