Co sie teraz czyta?

[Hunter Killer]

No i skończyłem Monster Collection, trochę to trwało, ale w chciałem skończyć książkę najpierw.
Cóż tu mogę napisać, seria wyśmienita, choć krótka i kolejny raz wałkuje "ratujemy świat", choć okraszony sporą dawką humoru.
Przede wszystkim spodobało mi się podejście do przyzywania, właściwie ogólnie magii przywoływania stworzeń i "więzi" maga z przywołanym stworkiem. Wg, mnie tak powinno być też w RPGach, może gracze nie wzywali by wtedy co 5 minut kolejnego stwora tylko po to by za chwilę padł trupem.
Sama kreska jest niesamowita, mangaka fajnie operuje cieniem i ma niesamowite wręcz podejście do rysowania stworów. Dokładne, wręcz powiedziałbym realistyczne podejście, a do tego nie są to magiczne stwory wyjęte z europejskich wizji i przetrawione na japońską modłę (no może po za Lamią, ale ona zalicza się do postaci bardziej). Po prostu trzeba zobaczyć bo imho rysownik postarał się i trzeba tutaj napisać wyrazy uznania.
Co do postaci, może dlatego że jest to krótka seria i w sumie niewielu bohaterów tak naprawdę poznajemy (szczęśliwie nie mamy żadnego haremu, ani plutonu armii popychającym za głównym bohaterem), to mimo wszystko postacie są wyraźne i mają swoją osobowość (Keshe przypomina mi luźne połączenie Liny Inverse z Naga the Serpent). A moją ulubioną postacią bez wątpienia został Pan Jaszczurka
W kilku słowach, jest to krótka, humorystyczna (i to bardzo, polecam pierwszy rozdział gdzie gryf okazuje swój hmm..."szacunek" głównej bohaterce), z trochę oklepanym głównym wątkiem, historia warta poświecenia tego jednego, lub dwóch wieczorków.

[Ganossa]

Przy Domina no Do! też szybko wymiękłem.

Początki były niezłe ale tak od okolicy 10 rozdziału zaczyna nużyć. Męczy powtarzalność sytuacji.
Zapewne doczytam to co jest dostępne i zostawię.

[Hollow]

Też szybko odpadłem przy Dominie. Coś koło 8 rozdziału.

Jakiś czas temu zacząłem czytać Super-Dreadnought Girl 4946: manga o przeciętnym licealiście i jego dziewczynie, która ma pewien problem. Jest mianowicie wielkości 20 piętrowego budynku ( z powodu opętania przez złego ducha ) i jest zmuszana przez pewną agencję rządową do walki z innymi złymi duchami.

[Zeromus]

Ja w Dominie dotarłem do 26 rozdziału.Sam nie wiem jak bo to coś zupełnie nie w moim stylu,również męczy mnie powtarzalność sytuacji a traktownie jednej postaci przez pozostałe jak przedmiotu zwyczajnie irytuje.Niektóre fetysze którymi napchano to coś zwyczajnie brzydzą(np.picie moczu).Może utrzymała mnie przy tym tytule kreska która nawet podchodzi pod moje gusta a w  21 rozdziale pojawia się Kageri która jest najsłodszym hikikomori jakiego widziałem w życiu(choć jak znam autora i z niej zrobi z czasem dziwne "coś").

Po trzech tomach Monster Collection.Jak na razie wrażenia jak najbardziej pozytywne.W wolnej chwili doczytam do końca to napisze coś więcej.

[Ganossa]

Trochę modyfikuję swoje zdanie o Dominie. Po skończeniu akcji z okularnicą (te rozdziały wyjątkowo mnie nudziły) manga jakby trochę bardziej zaczęła mi się podobać. Doszedłem do 26 rozdziału i kiedy wyjdzie kilka następnych to może doczytam.

Coś mnie naszło na czytanie zboczonych mang. Nana to Kaoru czyli coś dla fanów BDSM. Bardziej na poważnie niż Domina. Historia o nastolatku, fascynacie fetyszami S&M i kolekcjonerze wszelkich tego typu zabawek i jego koleżance, przykładnej prymusce, która przez przypadek odkrywa, że tego typu zabawy pozwalają jej się odstresować po ciężkim dniu w szkole.

[Frey Ikari]

A ja czytałem ostatnio To Love Ru i z zdziwieniem stwierdziłem że anime jest daleko w tyle fabularnie i dość znacznie się rożni. Polecam też UNTIL DEATH DO US PART:
                                                                  

[Zeromus]

Ichiban Ushiro no Dai Maou.Po przeczytaniu pierwszego tomu chce więcej.Podobają mi się postacie,podoba mi się kreska,podoba mi się humor.Niby sztampa,nic nowego i powielanie schematów i pomysłów które już były ale w naprawdę niezły sposób.Dwa tomy to stanowczo za mało.Jeśli utrzymał by się ten styl i poziom to ja chciał bym dwudziestu. Do tego po raz chyba tysięczny stwierdzam ze manga jest lepsza niż anime które oglądałem przed kontaktem z mangą a i tak wiedziałem ze oglądam fillery,chociaż anime nie było takie złe to kicz i tak widoczny był w zbyt wielu miejscach.

[Zeromus]

Shadow Lady.Przez pierwszy tom przebijałem się ponad miesiąc.Pozostałe trzy przeczytałem dzisiaj.Z początku jest to mocno naiwna,i raczej nudna, historia nastolatki która od małego demona Demoty  dostaje moc przemiany  w super złodziejkę.Wkrótce staje się sławna i  zakocha się  w policjancie który ją ściga.od połowy historia trochę się komplikuje wraz z pojawieniem się innych demonów, nie tak małych ani sympatycznych jak Demota, i staje się poważniejsza.Ogółem nic specjalnego ale nie żałuje czasu poświęconego na przeczytanie.

[Zeromus]

11 tom PSYREN.Historia przejawia tendencję zwyzkową,przez pierwsze tomy przebijałem się dosyc niemrawo ale potem nawet się wciąłem.Bardzo przypomina mi to grę Chrono Trigger:bohaterzy trafiają do dziwnego,zniszczonego świata,odkrywają ze jest to ziemia w przyszłości po powrocie do teraźniejszości chcą powstrzymać zagładę nim ona nastąpi.Żeby to zrobić muszą jednak wrócić do przyszłości by odkryć co ją spowodowało.Podczas kolejnych podróży odkrywają ze kataklizm wywołała konkretna organizacja.Zabawa zaczyna się jednak gdy podróżnicy w czasie za późno zdają sobie sprawę ze podczas kolejnych podróży podejmowane przez nich akcje zmieniały historie i nie potrafią zatrzymać tego co rozpoczęli.Fabuła jest mocną stroną tytułu,znacznie gorzej z postaciami.Do bólu typowe shonenowskie stereotypy:niedoświadczony,porywczy nastolatek z wielkim sercem jako główny bohater a wielki zły okazuje się kolejnym skrzywdzonym przez świat dzieckiem które ubzdurało sobie ze jest bogiem.Postacie drugoplanowe wypadają już lepiej.Walki w pierwszych tomach nie prezentują nic specjalnego,potem autor rozkręcił się trochę.W kilku miejscach poczułem coś w rodzaju przedsmaku epickości gdy niektóre postacie użyły swoich najpotężniejszych zdolności.Ogólnie jest nieźle, choć nie bez kilku zgrzytów.     

[FurryThales]

Welcome to the NHK - niedawno zacząłem. Wątek z drugiego tomu (

Spoiler: pokaż

spotkanie offline samobójców

) okrooopnie słaby. Dobrze, że w anime go poprawili.

[Wilk Stepowy]

11 tom PSYREN. (...) Ogólnie jest nieźle, choć nie bez kilku zgrzytów.     

Próbowałem czytać, ale poległem po pierwszym tomie. Z tego co napisałeś wynika, że fabuła rzeczywiście fajna, ale jak już mam coś takiego czytać to wolę Alive - The Final Evolution.


EDIT: czytam sobie Planetes - to jest genialne, pod każdym względem.

[Ganossa]

Black Magic. Pierwsza wydana manga Masamune Shirow. I to widać. Szczególnie designy postaci nie są jeszcze tak charakterystycznie rysowane jak w następnych jego mangach. Fabularnie jest strasznie rwany i można odnieść wrażenie, że jest to dopiero przetarcie przed Appleseedem w którym znalazło się wiele elementów właśnie z BM.
Polecam tylko dla fanów Shirowa.

Jeszcze tylko Orion i Appleseed z dodatkami i kolekcja mang MS będzie kompletna 

[Góral]

(...)
EDIT: czytam sobie Planetes - to jest genialne, pod każdym względem.

Swego czasu głosowałem na niego w ankiecie JPF-u, w której pytano się czytelników jaką mangę (w wersji deluxe) chcieliby zobaczyć w ich wydaniu. Niestety wygrał Uzumaki (na który zresztą czekaliśmy wieki)... Jak skończysz Planetes to polecam Vinland Sagę. Równie dobrze (albo nawet i lepsza, zależy co kto lubi).

BTW, w sklepie JPF-u trwa promocja na tytuły si-fi (Alita, Akira i inne). Może kogoś zainteresuje.

[Hollow]

Otaku no Musume-san - główny bohater, który jest otaku i edytorem mangaki nagle odkrywa, że ma 9 letnią córkę ze swoją koleżanką z liceum. Problem w tym, że on nie jest gotowy na to aby zostać ojcem, ani ona aby zaakceptować hobby ojca. Zamieszkują razem w domu razem z całą masą podobnych (a nawet czasami gorszych) do ojca osobników takich jak: rysowniczka mang hentai, maniakalny lolikon lub człowiek zawsze okryty kocem, którego nikt nie widział na oczy. Jest to świetna komedia miejscami zahaczająca o poważniejsze problemy na temat wychowywania dzieci.

[Wilk Stepowy]

Otaku no Musume-san -

Zainteresowałeś mnie - trzeba poszukać.

A ja jakiś czas temu skończyłem  G Senjou Heavens Door. Ciężkie - pierwsze skojarzenie jakie przychodzi mi  do głowy. Ciężkie, miejscami dziwne, miejscami naiwne, ale jednak fajne.  Historia dwóch licealistów, outsiderów z trudnych rodzin, i ich start w  świat twórców i edytorów mang. Jeżeli komuś skojarzyło się to  przypadkiem z Bakuman i dlatego chciałby po to sięgnąć, to szczerze  odradzam - oba tytuły poza settingiem mają bardzo mało ze sobą wspólnego  - awers i rewers tej samej monety.

Za to przy Zero In idzie się wyluzować, choć i tu obok szkolnego klimatu, szalonych strzelanin i pewnej dozy naiwności mamy co i rusz dość ciężkie klimaty. Bardzo fajna seria sensacyjna, z kapitalną imo kreską (precz z anorektycznymi laskami), realistycznym designem broni i całkiem fajnymi wątkami fabularnymi.