Lucky Luke

[Ystad]

Szczególnie wymiata stary sternik, swoimi opowieściami o rzece:
"Missisipi! 3700 km brudnej wody! Za gęstej żeby po niej pływać i za rzadkiej by ją uprawiać'."
Albo: "Latoś Missisipi była tak sucha, że ryby stały na głowach, żeby się nie udusić."
I jeszcze: "Czy już ci opowiadałem o czasach, gdy Missisipi była tak sucha, że można było pływać tylko o poranku po rosie?"

w "Życiu i czasach Sknerusa McKwacza" też pojawiało się dużo takich tekstów o Missisipi, więc dla mnie te były już deko wtórne i nie bawiły.

[vision2001]

"Missisipi! 3700 km brudnej wody! Za gęstej żeby po niej pływać i za rzadkiej by ją uprawiać'."
Albo: "Latoś Missisipi była tak sucha, że ryby stały na głowach, żeby się nie udusić."
I jeszcze: "Czy już ci opowiadałem o czasach, gdy Missisipi była tak sucha, że można było pływać tylko o poranku po rosie?"

To teraz tak Wisła ma

[ramirez82]

Jak zwykle w najsłabszej historii LL musiał zmierzyć się z Daltonami. Nie przepadam za tymi postaciami, ani za psem Bzikiem. Nigdy nie rozumiałem, dlaczego akurat oni pojawiają się tak często. Albumy BEZ Daltonów są zawsze bez porównania lepsze. Też tak macie?

Ja też tak mam. Daltonowie nudzą mnie, wyjątkowo w najnowszym tomie historia z nimi podobała mi się, ale zapewne głównie dlatego, że uciekli do Kanady.

[Death]

w "Życiu i czasach Sknerusa McKwacza" też pojawiało się dużo takich tekstów o Missisipi, więc dla mnie te były już deko wtórne i nie bawiły.

No tak, ale Goscinny był ok 30 lat wcześniej...
Dla mnie żartów z Missisipi nigdy dość 
Mnie się wręcz wydaje, że Rosa czytał Lucky Luke`a.

Ja też tak mam. Daltonowie nudzą mnie, wyjątkowo w najnowszym tomie historia z nimi podobała mi się, ale zapewne głównie dlatego, że uciekli do Kanady.

W innych tomach są zawsze jakieś nowe postacie i nowe żarty z nimi związane. A Daltonowie to cały czas to samo.

[radef]

Mnie się wręcz wydaje, że Rosa czytał Lucky Luke`a.

Na pewno nie, ponieważ ten Lucky Luke nie ukazał się nigdy po angielsku, to wszystko z książek Twaina.
http://wdcs.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=60:los2&catid=1:tlumaczenia&Itemid=57

Wszystkie porównania Bulaja dotyczące zamulenia Missisipi są zaczerpnięte z książek Marka Twaina.

[Death]

Właaaaaaaaśnie! Wiedziałem, że jeszcze coś było z tą Missisipi. Mark Twain czytany za młodu!
Dzięki 


Edit.
W ogóle dziękuję podwójnie, bo jeszcze nie czytałem tych komentarzy Rosy do Życia i czasów Sknerusa. Piękna sprawa ten blog.

[jolan13]

Ja też tak mam. Daltonowie nudzą mnie, wyjątkowo w najnowszym tomie historia z nimi podobała mi się, ale zapewne głównie dlatego, że uciekli do Kanady.

Również popieram, historie z Daltonami (tylko) bywają fajne, jednakże inne historie zawsze biją je na głowę. Tak samo w najnowszym zbiorczym - historia z Daltonami najsłabsza (choć lepsza niż ta z poprzedniego zbiorczego), a za najlepszą uważam historię pierwszą, o dwóch zwaśnionych klanach.

[Death]

Fioletowy tomik chyba najlepszy z trzech pierwszych (zielony do nadrobienia).


Jak zwykle najsłabiej wypadła opowieść o Daltonach, ale tym razem naprawdę mi się podobała.
Czterej bracia wpadli na kilka naprawdę niezłych pomysłów, które sprawiły, że LL musiał tym razem bardziej się postarać, aby wyjść z kłopotów. Niedawni głupcy siedzą wygodnie w swojej kryjówce, a LL ma problem, ponieważ uważany jest za kojota, oczywiście dzięki genialnemu planowi najmniejszego Daltona. Kupa zabawy i perełka w postaci wykopanego w środku miasta grobu, z krzyżem na którym widnieje napis Lucky Luke. Rozwalił mnie ten pomysł. To mogłaby być okładka tego albumu, zamiast tej dennej z Daltonami, którzy wykonują cyrkową sztuczkę.


"Sędzia" trochę lepszy i bardzo ciekawie pomyślany. Lubię, kiedy pojawiają są takie nowe barwne postacie. Sędzia, który ustala własne prawo w miasteczku + jego "maskotka" w postaci uzależnionego od alkoholu niedźwiedzia, od początku tej historii gwarantują świetną zabawę czytelnikowi.


Na koniec najlepsza opowieść w zbiorku i chyba jedna z najlepszych opowieści o Lucky Luke`u jakie miałem okazję czytać, czyli "Na podbój Oklahomy". Wielki wyścig osadników po nowe ziemie, szaleństwo i miasto, które powstaje w kilka dni, a nawet godzin. Plus smutna końcówka, z czym się jeszcze w LL nie spotkałem i nie przypuszczałem, że kiedykolwiek spotkam. Wiele małych znakomitych żartów. Autorzy w wielkiej formie.


Przednia zabawa.

[Dariusz Hallmann]

Przed lekturą zielonego integrala najpierw się lekko zjeżyłem - jak to, Marek Puszczewicz nie tłumaczy już "Lucky Luke'a"? I przy całym szacunku dla Marii Mosiewicz - czy ona podoła? Podołała.
Najbardziej spodobały mi się "Góry Czarne" - ci czterej jajogłowi od razu podbili moje serce, reanimując je - wiecie, jak jest, stres i te rzeczy - potężną dawką humoru. Potem "Rywale z Painful Gulch" - tutaj z kolei na początku nie mogłem się przekonać do pomysłu z uszami i nochalami, ale wątpliwości szybko zostały zagłuszone wybuchami śmiechu. A "Daltonowie i zamieć" na końcu, bo Kanada jest trochę monotonna (a nie Daltonowie ).

Z utęsknieniem wyczekuję już kolejnego tomu.

[Strefa Komiksu]

"Rywale..." ukazywali się w Polsce w odcinkach w jednym z tygodników przeszło 30 lat temu. Tamto tlumaczenie było miejscami zabawniejsze

[Dariusz Hallmann]

"Rywale..." ukazywali się w Polsce w odcinkach w jednym z tygodników przeszło 30 lat temu. Tamto tlumaczenie było miejscami zabawniejsze

W takim razie czy moglibyśmy prosić o więcej szczegółów: co to był za tygodnik, kto był tłumaczem i w których miejscach przekład był zabawniejszy?

[Strefa Komiksu]

O Jezusie Świebodziński, gdzie ja to teraz znajdę? Komiks ponaklejanu na zeszyt A4 pewnie dzieś leży z najgłebszych pokładach mojej piwnice z okresu kawalerskiego
Dodam tylko, że w tym samym tygodniku były także drukowane "Szyny na prerii".

[Ystad]

O Jezusie Świebodziński, gdzie ja to teraz znajdę? Komiks ponaklejanu na zeszyt A4 pewnie dzieś leży z najgłebszych pokładach mojej piwnice z okresu kawalerskiego
Dodam tylko, że w tym samym tygodniku były także drukowane "Szyny na prerii".

chyba to pamiętam. Bodajże na żółtym papierze. No chyba, że mam omamy pamięciowe.

[Dariusz Hallmann]

O Jezusie Świebodziński, gdzie ja to teraz znajdę? Komiks ponaklejanu na zeszyt A4 pewnie dzieś leży z najgłebszych pokładach mojej piwnice z okresu kawalerskiego
Dodam tylko, że w tym samym tygodniku były także drukowane "Szyny na prerii".

Mam nadzieję, że kiedyś będzie okazja, aby tego poszukać. Tak naprawdę to niesamowita informacja i warto by poznać więcej szczegółów.

[graves]

To było w "Na przełaj". Trochę tego wydali w kolorystyce czarno/biało/żółtej
Strasznie pocięte i nieco przeinaczone zakończenia, ale były np:
Lucky Luke Wrog Bezprawia
Lucky Luke wybiera szeryfa
Rozjemca
Na prerii
Lucky Luke - Eliksir dra Doxey'a
Lucky Luke - Kontra kuzyni Dalton