Pelican "City of echoes"

[Lieut. Col. Bill Killgore]

jest nowy pelican "city of echoes" to ewidentna kontynuacja "the fire...", ktora moglaby zostac uznana za odrzuty z poprzedniej sesji nagraniowej. ale za to jakie odrzuty. pelican nie wplata zadnych nowosci, graja dokladnie to co grali, bez udziwniania. mozna by zarzucic im brak jakiejkolwiek progresji, ale c**j z tym bo "fire of echoes" slucha sie zajebiscie. przede wszystkim dlatego, ze czas trwania utworow zostal drastycznie skrocony. tylko tytulowy kawalek (!!!) przekracza 7 minut, reszta  buja sie w okolicach 5. wielki plus i moze wreszcie zacheta dla tych, ktorzy pelicana wylaczali gdzies tak w 15 minucie "march into the sea". nie ma meczenia buly, jest dosc tresciwie, w niektorych momentach dosc ciezko (jak np. bliss in concrete) i nadal jest  przestrzennie. na szczescie skrocenie utworow nie uczynilo z nich klaustrofobicznych klatek, w ktorych muzycy zaczeli sie dusic. czytalem kilka recenzji tej plyty i pada w nich sporo zarzutow wobec gry herwega na perkusji - ze za bardzo nap*****la, ze jak gra w pelican to powinien zapomiec o lair of the minotaur, nie umie wczuc sie w delikatny klimat jaki staraja sie stworzyc gitarzysci itp. i z jednej strony jest w tym sporo racji, bo larry tlucze jakby gral w zespole punkowym, z drugiej strony - tak, najlepiej wyjebmy z tego perkusje i dodajmy ladnego chlopca z dziewczecym wokalem. zeby bylo delikatnie i atmosferycznie... ogolnie nowy pelican daje rade i jest swietnym wstepem dla ludzi, ktorzy nie znaja tworczosci tego zespolu aby sie z nia zaznajomic i siegnac po te dlugie i jednak lepsze kawalki z poprzednich plyt. moj faworyt na tej plycie to "dead between the walls". a teraz zapraszam innych uzytkownikow do podzielenia sie swoimi spostrzezeniami na temat tego wydawnictwa.

[612]

dalej przynudzaja czy maja juz jakies pomysly?

[Lieut. Col. Bill Killgore]

calym pomyslem jest streszczenie czasu przynudzania. polecam!

[Maciej]

Jak tylko pożyczysz mi swój oryginał płytki to przesłucham i podzielę się wrażeniami.
Do tej pory niestety nie poznałem Pelikana.

[Lieut. Col. Bill Killgore]

wysylam przesylka kurierska!

[Nehan]

Jakbyś przypadkiem miał dwa oryginały, to byś mi też przesłał?

[Lieut. Col. Bill Killgore]

na wszelki wypadek zawsze kupuje dwa oryginaly.

[Musley]

Całkiem zajebista płyta. Bardzo cieszy mnie fakt, że Pelican poszedł w stronę bardziej żywego grania, niż przynudzania jak Isis.
Z jednej strony to fakt, że utwory z "City..." mogły by się znaleźć na "The Fire...", z drugiej jednak możemy zobaczyć tu nieco inne oblicze Pelicana - bardziej żywiołowe i energiczne.
Utwory "City Of Echoes" i "Lost In The Headlights" siodłają umysły! Jak napisał pułkownik - warto zapoznać się z tym albumem, jeśli pierwszy Pelican nam nie wchodził, lub jeśli jeszcze nie znamy ich twórczości.

[Maciej]

Nie znam innych płyt tego zespołu ale ostatnio troszkę słucham podobnej muzyczki. Jak dla mnie patent z żywą surową perkusją jest bardzo odświerzający. Każdy by tylko uskuteczniał jazzowate szuranie miotełką po werblu i delikatne pucowanie talerzy. Po pewnym czasie takie mogwaiowe perkusje stają się nudne. Perkusista Pelicana zasuwa wręcz punkowo i dla mnie to jest atut.