Co ostatnio czytaliście II

[achillemarozzo]

"(...) Gonzalez Ruiz stanął przed sędziami wiary, za to, że podczas gry w karty  wykrzyknął zadowolony do swego partnera: Choćby sam Bóg ci teraz pomagał, nie wygrasz już tej partyjki!"
Każdy wielbiciel zacnego Wojaka Szwejka rozpozna ten typ sytuacji. (kłania się wywiadowca Bretschneider). Wyimek pochodzi z knigi pt "Dzieje Inkwizycji Hiszpańskiej" autorstwa Leszka Białego. Niewielka, a treściwa i zabawna w perwersyjny sposób - oraz bezstronnie napisana - książeczka o historii najsłynniejszej historycznej instytucji  sądowo-śledczej, od powstania u schyłku XV wieku do zgonu z niedofinansowania i braku podejrzanych w 1834 roku, w międzyczasie teoretycznie przeobrażającej Hiszpanię w Raj prawomyślności i umysłowej tępoty. Przy tym autor nie epatuje torturami i stosami - przeciwnie - pokazuje, że niekiedy bywało zgoła nieortodoksyjnie - jak w przypadku jednego z sędziów Świętego Trybunału, który - według raportów służbowych - zamiast tępić marranów i protestantów - urządzał sobie tańce i wieczorki muzycznie, albo innego , który wstrzymał popularną podówczas histerię na punkcie czarów - stwierdzając, że wysłani na miejsce domniemanego sabatu agenci niczego nie zauważyli, zaś podejrzani - sądząc po zeznaniach -są zapewne niespełna rozumu. 
Naprawdę przyjemnie się czytało.

[Ribald]

Wreszcie przeczytałem Shoguna Jamesa Clavella. Na jego podstawie powstał serial, który dla mnie jest bliski doskonałości, a książka precyzyjnie egzekwuje przewagi słowa pisanego nad srebrnym ekranem. Clavell snuje nici intryg niczym stary doświadczony pająk, a wydatnie pomaga mu w tym piękny sposób narracji - przechodzący często z jednej postaci na drugą jeszcze w tej samej scenie. Tym sposobem jednowymiarowe postacie (z technicznej konieczności!) w serialu stają się pełnokrwistymi bohaterami - zwrócę uwagę szczególnie na Yabu i Omiego. Sama historia to zaś kapitalna ilustracja "zderzenia cywilizacji" - tyle że skutkującego wstrząsami o raczej pozytywnym zabarwieniu, zwłaszcza dla głównych bohaterów - Blackthorne'a i Toranagi. Ten pierwszy może być nawet dla dzisiejszych ludzi przykładem możliwości zrewidowania swojej postawy wyższości wobec pogańskich japusów. Toranagę zaś w serialu unieśmiertelnił Mifune, ale książka ukazuje go jako jedną z najciekawszych postaci, z jakimi się w literaturze zetknąłem.
Fascynująca rzecz, zwłaszcza dla ludzi zainteresowanych kulturą Wschodu. Reszta się po niej zainteresuje No i nie jest to sprawa na jeden wieczór - 1100 stron, które warto czytać bardzo dokładnie.


Z twórczości Clavella mogę też polecić Tai Pana (to z kolei o Chinach, na których zna się równie dobrze) i Króla Szczurów - to z kolei wydarzenia w obozie jenieckim w Singapurze. Reszta przede mną

[Radan]

"100 lat samotności" (García Márquez Gabriel)

Trzeba czasem wyjść na spacer poza mury fantastycznego getta. Najlepiej w stronę realizmu magicznego, bo tam jest najbliżej .
Książka mi się bardzo spodobała. Skłania do przemyśleń, chociaż nie mogę napisać, że pojawiło się u mnie tyle refleksji, co u rozmaitych internetowych recenzentów. Mam nawet wrażenie, że niektórzy ludzie lubią na siłę wymyślać przesłania i mądrości zawarte w książkach, które do głowy nie przyszły autorom . Mniejsza z tym. Tak, czy owak, książki tej na pewno nie da się pochłonąć w jeden dzień. Trzeba się trochę przyłożyć, bo mimo, że lektura tej książki jest przyjemna, to czyta się ją dosyć wolno. Przynajmniej tak było w moim przypadku. Poza tym, jest to wyborna kopalnia cytatów . I to często całkiem mądrych. Nawet saga Sapkowskiego może się schować .

[biolog]

No to jesteś w mniejszości. Większość demokratycznie posiadająca rację nie lubi tej przereklamowanej nadmuchanej bombki.

[Radan]

Aha. No i? Mi się podoba.

[biolog]

To masz jeszcze jedną fajną upodobana książkę w swej bibliotece.

[Radan]

Boli Cię to?

[Ijon Tichy]

"Amanach fantastyki kroki w nieznane 2007" wyd. Solaris.
15 opowiadań, większość dobra, parę badzo dobrych, ale dwa- wg mnie- hałowe.
Bardzo zróżnicowane opowiadania, ale warto przeczytać nawet te słabsze szukając czegoś wybitniejszego.
Godne polecenia, sam chyba kupię jeszcze te z innych lat.

[biolog]

Dlaczego niby miałby boleć mnie fakt, że ktoś ma książkę, która mu się spodobała ? Acz coraz więcej odważnych głosów przełamuje dogmat o tym, że jest uwielbiana powszechnie. Nie jest. Ale, jednak kupie ludzi się podoba. Jestem jednak przekonany, że sporo ludzi twierdziło, że jest świetna, bo wszyscy w koło tak twierdzili, a oni zwątpili w swe gusta i śpiewali w chórze. Mechanizm ten jest ewolucyjną adaptacją umożliwiającą istnienie bardziej złożonych społeczności.

[Radan]

Jeśli sugerujesz, że "100 lat..." spodobało mi się, bo chcę być fajny, albo "śpiewam w chórze", to zapewniam Cię, że się grubo mylisz.

[biolog]

Dżiiiiz ! nie, nie chcę. Wierzę, że Ci przypadła do gustu. Chodzi mi tylko o to, że sterroryzowani powszechnym wymogiem uwielbienia zaczęli śmielej dawać głos, że im się  nie podoba, a pomimo tego nie są upośledzeni. Uważasz, że są ?

[Sajuuk']

"Amanach fantastyki kroki w nieznane 2007" wyd. Solaris.
15 opowiadań, większość dobra, parę badzo dobrych, ale dwa- wg mnie- hałowe.
Bardzo zróżnicowane opowiadania, ale warto przeczytać nawet te słabsze szukając czegoś wybitniejszego.
Godne polecenia, sam chyba kupię jeszcze te z innych lat.

A czytałeś te naprawdę stare? To jest coś, tam jest garść wielkich nazwisk (Vonnegut, C. Clarke, Zajdel, Asimov, Lem (!)), co ciekawe jest sporo dobrego wśród radzieckich pisarzy, aż dziw bierze jakie mieli pomysły ludzie w totalitarnym ZSRR lat siedemdziesiątych. Szkoda, że te "Kroki w Nieznane" są zwykle bardzo drogie na rynku antykwarycznym, a e-booki mi nie podpasowują.

[Ijon Tichy]

A właśnie to jest dziwne: niby fantastyka jest czytana, a opisany almanach kupiłem w takiej małej ksiągarence, gdzie są i dziwne i różne ksiązki. Od zauważenia tego, wpadam tam zawsze jak przechodzę niedaleko.

Na stronie www.solarisnet.pl znalazłem te almanachy tylko z lat 2005-8 (+ zapowiedź wydawnicza 2009).
Mówisz, o tym samaym cyklu, tak?

(Szukając kiedyś w necie znalazłem też taką stronę: http://exlibris.chamera.eu/ może coś trafisz interesującego.)

[Sajuuk']

Link się przyda, thx. 

Co do "Kroków w Nieznane" miałem na myśli wydawnictwo Iskry, charakterystyczne kolorowe, twarde okładki, oczywiście zniszczone, bo wychodziły od 1970 do 1976 roku bodajże, oczywiście polecam lekturę. Ty mówisz o współczesnym wznowieniu, a co do tego się nie wypowiem, bo nie czytałem i nie wiem co tam jest.

[Radan]

Dżiiiiz ! nie, nie chcę. Wierzę, że Ci przypadła do gustu. Chodzi mi tylko o to, że sterroryzowani powszechnym wymogiem uwielbienia zaczęli śmielej dawać głos, że im się  nie podoba, a pomimo tego nie są upośledzeni. Uważasz, że są ?

Nie, nie uważam, ze są upośledzeni.