ARQ

[wujekmaciej]

drugi tom Arq wymiata. zupełne przeciwieństwo vol.1. akcja się rozkręca, widać jakieś konkrety i są spore zaskoczenia. świetne Dorro Zengu i pozostałe tomy również. znając Andreasa to i tak jeszcze sporo namiesza. niektóre koncepcje graficzne powalają.

Tak w ogle w tym tomie ze srednioweicza sa dwa kody, jeden wyjasniony na koncu tego albumu, a drugi trzeba rozgryzc samemu. Ja to kiedys roztrzaskalem w hotelu, jak sie nudzilem po pracy.

a ten drugi kod coś ciekawego ujawnia ? bo pierwszy raczej nic znaczącego. do tego pisałeś kiedyś o układzie imion postaci w Dorro Zengu - są one przetłumaczone na polski, więc nie wiem czy warto to składać czy raczej poszukać w oryginalnym wydaniu ?

[shawn]

pytanie tylko do tych co czytali pierwsza cześć ARQ.
nie doszło czasem do błędu w tłumaczeniu na str. 142?

Spoiler: pokaż

"ja...spałam", "czyżbym wróciła na ziemię", te słowa wypowiada Travis, więc dlaczego sa w formie żeńskiej?

[Rork]

Też to zauważyłem. W moim przekonaniu jest to błąd. Xionc bądź tak łaskaw i zobacz jak to wygląda w oryginale  .

[xionc]

Ok, po weekendzie sprawdze, ale to jest oczywiste w miare, bez zagladania do oryginalu. Te slowa wypowiada Travis Black, a w j. francuskim w pierwszej osobie nie ma podzialu na plcie - tlumacz mogl sie pomylic.

W ogole mial chyba troche problemow z tym tekstem, na usprawiedliwienie napisze, ze jest on dosc duzym wyzwaniem. W rezultacie czasem trzeba przetlumaczyc z polskiego na francuski i z powrotem na polski, zeby zrozumiec o co chodzi.

Np. tekst "Nie wepchnelismy go w slepa uliczke, Frankenstein" - zaraz na poczatku, ma sens po francusku, ale po polsku kompletnie nic nie znaczy... Powinno byc: "Frankensteina nie wepchnelismy w slepa uliczke". Wiecej tego jest chyba, ale juz nie pamietam.

[ramirez82]

Przeczytałem drugi tom ARQ, wspaniały komiks. Nie wiem czy Andreas improwizuje, czy od początku tak to sobie zaplanował, nieważne, ważne że całość, mimo że historia co chwile zmienia kierunek w którym podąża, tym samym ciągle zaskakując, robi niesamowite wrażenie. Nie rozumiem tylko tych rozczarowań pierwszym tomem, że niby nudny, przydługawy wstęp, dla mnie wprowadzenie do świata ARQ, zapoznanie z postaciami i ich wspomnieniami to mistrzostwo, polecam tym niezadowolonym ponowną lekturę pierwszego tomu.
 
Najgorsze w ARQ jest to, że na kolejny tom przyjdzie nam czekać aż Andreas ukończy cykl, czyli pewnie conajmniej z pięć lat.

[xionc]

Ja musze przyznac, ze po drugim przeczytaniu tego wstepu w zeszlym tygodniu tez stwierdzilem, ze jest fajny.
Moze po prostu jak sie nie wie o co chodzi, te historie wydaja sie zbyt banalne jak na to do czego przyzwyczaja nas Andreas.

EDIT: nastepny integral nie wiadomo czy w ogole sie ukaze, dopoki nie bedzie calosci we FR. Na razie jest tylko 1 tom trzeciego cyklu (jeszcze go nie czytalem, ale musze, really musze w koncu go dorwac). Zabrzmi to dziwnie, ale mam nadzieje, ze tom drugi ukaze sie jak najpozniej... Dlaczego? NIECH W KONCU ANDREAS ZROBI RORKA 0!! 

ps. chodza tez sluchy, ze ostatni Koziorozec bedzie... ostatni.

pytanie tylko do tych co czytali pierwsza cześć ARQ.
nie doszło czasem do błędu w tłumaczeniu na str. 142?

Spoiler: pokaż

"ja...spałam", "czyżbym wróciła na ziemię", te słowa wypowiada Travis, więc dlaczego sa w formie żeńskiej?

Ok, spojrzalem na to w oryginale, jednak tlumacz dal ciala. Tam stoi jak wol:

"Serai-je   retorne sur terre?" - tego nie mogla powiedziec kobieta, bo wtedy   byloby "returnee" - czasowniki odmieniane z "etre" sie uzgadnia.

[wilk]

Drugi integral trzyma poziom pierwszego. Świetna rozrywka, ale ja nie jestem obiektywny w ogóle. Fajnie, że doszedł trzeci poziom opowieści.

Co do błędów to coś mi zgrzytnęło w momencie gdy była mowa o tym, że

Spoiler: pokaż

Nonac zwalnia. Skoro zwalnia to dlaczego ten pomagier podawał coraz wyższą prędkość? Chyba, że to nie była prędkość... Muszę zerknąć jeszcze raz.

[xionc]

Nie, to bylo w sekundach, predkosc mierzy sie w km/h czy cos. To co on podawal to okres przejscia przez Arq. Dluzszy okres -> mniejsza predkosc.

Tez sie na tym zlapalem.

[hans]

To widocznie tłumacz musiał się walnąć, bo w polskim wydaniu jest mowa o m/s. We francuskim są tylko sekundy?

[xionc]

Sprawdze, to wiecej cos napisze. Na razie w trakcie oczekiwania na trzeci integral Arq (5 lat, haha) moze Egmont by nas uraczyl np. integralem Mobilis. Scenariusz bardzo andreasowski, teraz kiedy czytelnicy znaja juz Arq nie beda tak zaskoczeni kierunkiem w ktorym idzie autor, bo od Rorka to sie jednak bardziej rozni.

A rysunki Durieux to klasa - teraz ten artysta jest b. popularny we Fr, wtedy zaledwie rozpoczynal kariere...

[wilk]

Sprawdze, to wiecej cos napisze. Na razie w trakcie oczekiwania na trzeci integral Arq (5 lat, haha) moze Egmont by nas uraczyl np. integralem Mobilis. Scenariusz bardzo andreasowski, teraz kiedy czytelnicy znaja juz Arq nie beda tak zaskoczeni kierunkiem w ktorym idzie autor, bo od Rorka to sie jednak bardziej rozni.

A rysunki Durieux to klasa - teraz ten artysta jest b. popularny we Fr, wtedy zaledwie rozpoczynal kariere...

"Mobilis" byłby zapewne dobrym wyborem jednak osobiście wolałbym najpierw przeczytać "Cyrrus" i "Mil" w integralu takim jak ten.

No i fajnie by było gdyby Egmont przejął "Koziorożca"...

[xionc]

To jest bardzo dobry komiks, niestety niedokonczony. I watpie, zeby Andreas kiedys do niego wrocil, bo jak sam mowi, juz nie pamieta co tam sie dalej mialo dziac, haha. Ale na pewno rzecz warta wydania, kiedys tam, artystycznie znacznie wyzej oceniam Cyrrus-Mil niz Mobilis, ale na korzysc tego ostatniego przemawia fakt, ze stanowi zamknieta calosc.

 

To widocznie tłumacz musiał się walnąć, bo w polskim wydaniu jest mowa o m/s. We francuskim są tylko sekundy?

We francuskim stoi jasno i wyraznie: "une passage toutes les onze secondes".

[TePe]

Tu jest 12 pierwszych stron Detektywów: http://www.sherpa.nu/index.htm

[donTomaszek]

Wyglada to wybornie.
Uwielbiam Andreasa w wersji czarno-bialej.

[Dariusz Hallmann]

Przeczytałem dwa integrale "Arq". Cóż mogę rzec... Jestem pod totalnym wrażeniem geniuszu Andreasa. I tak: z jednej strony Andreas wspaniale opowiada, konstruując fabułę emocjonującą, inteligentną, intrygującą, mądrą, nieprzewidywalną, tajemniczą i pełną napięcia; z drugiej strony niebywale twórczo podchodzi do materii komiksu, dając w tych dwunastu tomach przykłady tak doskonałych rozwiązań formalnych, że ja – generalnie nie narzucający się jakoś szczególnie z komiksowymi fascynacjami – latałem co chwila do żony, aby podzielić się moim zachwytem.

Krótko mówiąc: arqcydzieło!