Co ciekawego oglądacie? 2.0

[Shirosama]

Zacząłem Haibane Renmei. Dziwne jakieś.

Najlepszy był jak dla mnie pierwszy odcinek.

Ta scena jak głównej bohaterce

Spoiler: pokaż

wyrastały skrzydła

była rewelacyjna. Potem już znacznie nudniej, ale i tak podobało mi się.

[Ganossa]

W allahu nadzieja że nie ze zje*anych kopii by Anime Gate, tylko jakiegoś porządnego ripa?

Jak by miał płytki od nich to już wiem dlaczego haaelowi dziwne się wydaje.

[Shirosama]

Obejrzałem te speciale Hyakka Ryouran: Samurai Girls i muszę powiedzieć, że były rewelacyjne. Są to speciale fanserwisowe i w anime nie było takich scen. Po po prostu były przepiękne i często takie zmysłowe.

Oczywiście ze wszystkich bohaterek najbardziej podoba mi się Tokugawa Sen. Jednak ten special z Sanadą Yukimura był też świetny.

Właśnie taki wspaniały fanserwis lubię w anime.

[haael]

W allahu nadzieja że nie ze zje*anych kopii by Anime Gate, tylko jakiegoś porządnego ripa?

Ej, to są jakieś różne wersje?

[cpt. Misumaru Tenchi]

Riczowi chodziło o to, żebyś nie oglądał z oryginału, bo AG spaszczyło to wydanie. Ale co dokładnie jest nie tak to niech już sam napisze.

[Ganossa]

W mojej wersji był skopany dźwięk. Falował, raz ciszej raz głośniej. I efekty z tła w stosunku do dialogów były zbyt głośne, podobnie jak w Vampire Hunter D.

[richie]

Obraz do dupy jest i tyle. Jak zwykle konwersji NTSC->PAL nie umieli zrobić, taki AGowski trademark.

[Lord Kupa]

Po blisko rocznej przerwie wznowiłem przygodę z anime o tematyce sportowej. Tym razem obejrzałem Prince of Tennis wraz z oavkami, filmami i innymi związanymi z serią specialami. Niestety, mocno się rozczarowałem, tym bardziej, że jest to jedna z bardziej znanych serii sportowych, zbierająca całkiem wysokie oceny.

W mojej skromnej ocenie główną wadą POT jest nudny i "przepakowany" główny bohater - Ryoma Echizen. W przeciwieństwie do pozostałych postaci, praktycznie w ogóle nie posiada jakieś głębszej motywacji do gry i chęci zwycięstwa. Na dodatek od początku serii jest graczem wybitnym, któremu mało kto podskoczy.
Kolejny minus to do bólu wykorzystywany schemat dostawania po dupie, tylko po to by nastąpił wielki comeback. O ile jednak w przypadku postaci drugoplanowych ten skok na wyżyny swoich umiejętności jest zazwyczaj wytłumaczony (np.: retrospekcja przedstawiająca godziny ciężkiego treningu, obietnica dojścia do finału itp), to w przypadku głównego bohatera wygląda to inaczej. Ryoma wypowiada swoje ulubione powiedzonko "Mada Mada Dane" i nagle zaczyna posługiwać się jakimś nowym specjalnym uderzeniem, którego nie wiadomo gdzie i kiedy się nauczył. W takim Slam Dunku czy Hajime no Ippo główni bohaterowie uczyli się nowych rzeczy na treningach, czy podpatrując innych sportowców. Tutaj znajomość nowych technik i umiejętności Ryomy nie jest w żaden sposób wyjaśniona ??: ??: ??: .
Ostatnią poważną wadą jest dla mnie brak dłuższego i ciekawego wątku pobocznego, niezwiązanego z tenisem, a pozwalającego widzowi odpocząć od ciągłych zmagań sportowych. W tym względzie POT wypada strasznie blado w porównaniu do Cross Game czy wcześniej wymienionego Hajime no Ippo czy Slam Danka.

Co do zalet to muszę wymienić bardzo fajne postacie drugoplanowe. Praktycznie każda drużyna oponentów, z którą musi zmierzyć się Ryoma, mogła by przejąć z powodzeniem rolę głównych bohaterów.
Do plusów POT muszę zaliczyć również to, że mimo swoich wad potrafił zainteresować mnie swoją tematyką i z chęcią bym kiedyś pograł w tenisa .

Reasumując, Prince of Tennis w moich oczach wypada kiepsko, bo widziałem sportowe anime, które miały zdecydowanie więcej do zaoferowania. Dodatkowo POT ma całe mnóstwo innych wad, co prawda drobnych i nie tak poważnych jak wyżej wymienione, ale powodujących, że w mojej opinii to anime zasługuje tylko na 4/10.
 

[Góral]

Zacytuję siebie z tematu sportowego:

Prince of Tennis natomiast to tasiemiec, który przypadł mi do gustu, aczkolwiek po 100 odc. (a nawet wcześniej) zaczął mnie przynudzać i oglądałem tylko dlatego, że chciałem zaliczyć ją do kompletnych. Nie żałuję jednak bo pod sam koniec odbył się najlepszy mecz moim zdaniem (Tezuka vs. Fuji). Zacząłem nawet oglądać OAV-ki (12 odc. na razie), ale teraz to już bardziej przeglądam właściwie niż oglądam. Autor się wypalił, jednak ogólnie dobre anime.

Ogólnie serię darzę sentymentem i może nawet kiedyś do niej wrócę przeglądając co ciekawsze odcinki. Ryouma rzeczywiście wkurzał i dlatego m.in. nie dałem rady obejrzeć ani kinówek, ani OAV-ek (pierwszą kinówkę oglądałem tylko fragment, a z OAV-ek widziałem tylko tą eliminacyjną). Taki knypek, a miał serw(is?) jak Agassi albo Kafielnikof, a kontrolę piłki lepszą niż Tezuka. Żałośnie się patrzyło na jego grę. Mimo wspomnianych wad jest to całkiem niezła sportówka IMO i ode mnie dostałaby te 7/10. Szczerze mówiąc to dziwię się, że obejrzałeś wszystko co wyszło (czyli nie tylko samą serię, ale też i OAV-ki i kinówki, które były jeszcze słabsze), a mimo to oceniłeś je tak nisko. Wychodzi z tego, żeś masochista ;P.

[Lord Kupa]

Przed monitorem trzymały mnie właśnie postacie drugoplanowe i wątki które w ogół nich się toczyły. Niektóre odcinki jak np. te poświęcone ojcowi Ryomy, czy te o wspomnianej przez Ciebie rywalizacji Tezuki z Fujim były naprawdę bardzo fajne. Możliwe, że na mają surową ocenę wpływa poczucie niewykorzystanego potencjału jaki miała ta seria i ten rollercoaster między fajnymi, a słabymi odcinkami.

[Shirosama]

Obejrzałem dzisiaj Higashi no Eden: Gekijouban II Paradise Lost.

To kontynuacja poprzedniego filmu czyli Eden of the East: The King of Eden i zarazem zakończenie całej fabuły.

Muszę powiedzieć, że anime było niestety bardzo mylące i to przez całą serię TV i później nawet film. To znaczy wydawało się znacznie poważniejsze, a nawet chwilami dramatyczne. Niestety po obejrzeniu tego II filmu widać, że to dosyć lekka produkcja, a chwilami nawet głupiutka (niektóre sceny, które miały być zabawne jak np końcówka tego filmu).

Odnośnie wątku romansowego to uważam, że go zmarnowali. W serii TV zanosiło się na fajny romans, ale nic z tego nie wyszło.

Główny bohater to taki luzak i prawie nie zmieniał się pod tym względem.

Owszem to dobrze, że wszystko dosyć ładnie wyjaśnili, ale jednak nie takiego klimatu i zakończenia oczekiwałem.

Mimo to anime oceniam jako bardzo dobre, a chociażby strona wizualna również zachęca do jego oglądania (nie licząc trochę sztucznego 3D).

Przykładowo takie anime jak Honey and Clover było jak dla mnie lepsze.

Higashi no Eden: Gekijouban II Paradise Lost oceniam 8/10.

[Ganossa]

Pierwsze odcinki Onii-chan no Koto nanka Zenzen Suki Janain Dakara ne!! oglądałem z pewną nieufnością i bez większych nadziei ale im dalej tym bardziej wciąga. Przyznaję, że podoba mi się ta seria a głównie dlatego, że mnie po prostu śmieszy. Jest prymitywna i leci po schematach ale ja się w nią wkręciłem. Z niecierpliwością czekam na dwa ostatnie odcinki.

[cpt. Misumaru Tenchi]

Witam w klubie.

[Shirosama]

Mushishi po 11 odcinkach w wersji Blu-Ray bardzo mi się podoba. Mimo, że odcinki nie łączone to były niesamowicie ciekawe. Nawet nie sądziłem, że można tak perfekcyjnie robić poszczególnie wątki.

Zresztą to właśnie klimaty jakie lubię. Niektóre odcinki kończą się szczęśliwie, ale część była bardzo smutna i dramatyczna.

Grafika też bardzo ładna.

[cpt. Misumaru Tenchi]

Pierwszy ep Arii w wersji BD już jest. Z dziką rozkoszą obejrzę sobie całość jeszcze raz w miarę jak będzie wydawana. Swoją drogą to dziwne - taka fabularnie w sumie kaszasta seryjka, a odbiło mi na jej punkcie zdrowo. Coś w tym jest. Bardzo chciałbym żeby zrobili kolejne sezony - nowelek jest już chyba z jedenaście, a oni zekranizowali ledwo trzy pierwsze. Zaś z tego co czytałem, dalej dzieje się a dzieje, i to ostro.