Posiadam parę numerów Gotham Knights, w których to pojawiały się Black & White'y. Sądzę, że jest na co czekać. Wcześniej dziwiłem się, że nie wydali w vol.2 takich historii, jak Fear is the key Geoffa Johnsa czy Cornered Azzarello. Są to naprawdę dobre historie, które mogłyby zastąpić takie niewypały, jak opowiastki Puckett i Bakera w vol.2. Z drugiej jednak strony są też historie odwołujące się do starszych okresów historii Batmana, jak choćby Last Call at McSurley's, który nawiązuje do runu w Detective Comics Mike'a W. Baara i Alana Davisa (historia została nawet stworzona przez ten sam zespół). Źe już nie wspomnę o The Gasworks Mignoli, który klimatem przypomina Gotham w świetle lamp gazowych. Ogólenie poziom tych komiksów jest zróżnicowany - z jednej strony Carey, Johns, Azzarello, z drugiej mamy zapychacze Pfeifera, Mottera i Ostrandera. Vol. 3 z pewnością nie dorówna jedynce, ale ma wielkie szanse na bycie lepszym od średniej dwójki.
pytanko: face the face - warto w to inwestowac? city of crime mi sie nawet podobalo.
Face the face to pozycja dla tych, co mają dość Batmana jako ponurego dupka. Robinson przywraca Batmana - człowieka, czującego, familijnego, pracującego w zespole. Jak już mówił kingquest, wątek z kingquest został wykonany solidnie i ciekawie. Niestety, główny wątek kryminalny nieco sie dłuży, a jego zakończenie jest bardzo rozczarowujące. Rysunki zaś nie są niczym specjalnym.
Face the face to dobra pozycja, ackzolwiek czytało się lepsze. Polecam ją tym, co tęsknią za Batmanem lat 80., kiedy to Mroczny Rycerz bardziej polegał na współpracy z Robinem, aniżeli na własnym indywidualizmie. Mnie, osobie wychowanej na DKR, Arkham Asylum, Killing Joke i Roku Pierwszym, taka wizja zbytnio nie odpowiada. O wiele ciekawszą lekturą z okresu "One Year Later..." jest "Superman: Up, up and away!".
P.S. Facet the face to równeiż jeden z tych nielicznych komiksów, które lepiej miec w zeszytach. Wersja TP jest godna pożałowania. Na twoim miejscu poczekałbym na wydanie wersji TPB albo kupienie zeszytów.
