Czy wychowaliście się na strasznych bajkach?

[CD Jack]

Do powstania tego tematu zainspirowało mnie stwierdzenie (w innym temacie tego forum) Abignale, iż:

Będąc małą dziewczynką bałam się ciemności jak cholera. jak tu się nie bać, kiedy tata na dobranoc opowiada bajki o tym, jak to zły kocur - mrocur chodzi po ścianie domu i wchodzi przez lufcik, żeby pożreć małe dzieci (tata oczywiście teraz zaprzecza, ze coś takiego wogóle mówił, ale na moim umyśle odcisnęło się znaczące piętno).

Jeżeli macie podobne wspomnienia związane z mrocznymi bajkami usłyszanymi w dzieciństwie od bliskich to podzielcie się tym tutaj.

[Kormak]

Mnie starszy kuzyn lubił straszyć babokami, czymkolwiek miały być. U babci na wsi straszyli mnie Dziadem, który porywa dzieci i zjada psy. Ale na szczęście żadnych traum nie miałem przez to.

A dużą rolę odegrały w moim dzieciństwie baśnie braci Grimm - cudowne, makabryczne, czasami wręcz chore.

[cierzy]

Ja fantastyka jak i groza zostalem zarazony przez siostre. Teraz wydae mi sie to dziwne i nie pytam jej o to, ale czytala mi do snu opowiadania Edgara A. Poe. I balem sie strasznie. Potem na szczescie dala mi Hobbita i przeszedlem na fantastyke, no ale stara milosc nie rdzewieje

[CD Jack]

Ja osobiście raczej nie byłem straszony poprzez opowieści do poduszki. Zdarza mi się jednak opowiadać bajkę mojej córeczce, a jej ulubioną jest ta o Czerwonym Kapturku Jak sami wiecie jest to hardkorowa opowieść i można z niej niezłą rzeźnię zrobić. Starałem się jednak opowiadać w wersji super złagodzonej gdzie nikt nie jest zjedzony i na końcu nawet wilk nie jest zabity tylko dobry leśniczy wystraszył wilka, który uciekł do lasu

[Piotr Witkowski]

Hmmmm, jak byłem mały to, strasznie bałem się jednej książeczki Brzechwy, w której pojawiał się diabeł. Bałem się też książki o niejakim Wiatrodmuchu - sam nie wiem, czemu - i niektórych bajek Andersena.

Jednak generalnie zbyt wielu bajek "do poduszki" się nie bałem. A ojciec czytał mi naprawdę różne rzeczy - od "W pustyni i w puszczy" do Lema... "Bajki robotów" były dla mnie super, choć będąc mały, kupy rzeczy z nich nie rozumiałem.

[Seth]

Hmmm ciekawy temat. Ja osobiście za młodu byłem przez moich dziadków częstowany historią o Kuciapie. Według opowieści był to humaidalny  stwór o przygarbionej posturze oraz ogromnych szczękach z ostrymi zebami. jego miejscem zamieszkania był sad dziadka który po zmroku odwiedzałem z wielkim podekscytowaniem, a takze strachem

[ICHI_the_Killer]

ja się wychowałem na bajkach typu Krecik ,Koziołek matołek ,Wilk i zając ,Gumisie, He-man , Kaczor Donald Myszka miki i inne tam ,a to były mądre bajki a nie jak teraz ,że wszędzie sobie flaki wypruwają  :P
Lubię jak flaki latają ,ale dzieci nie powinny takich rzeczy oglądać, ale dzisiejszy swiat niedługo będzie pokazywał dzieciom z przedszkola odrażające bajki ,a na  wartosciowe filmy dla dorosłych  typu "Nieodwracalne" wpuszczają od 21 roku życia zamiast np od 16,17 albo chociaż 18 dziecinstwo wg. mnie powinno być spokojne,ale od naprzykład 16 roku życia powinno się oswajać osobniki homo sapiens z otaczającym nas pełnym przemocy swiatem ...a nie ,że potem kilkunastoletni dzieciak który wierzy w Wilkołaki i Potwory z bajek boi się w nocy spać przy zgaszonym swietle, nie jest swiadomy ,że na miescie pierwszy lepszy żul może sprzedać mu kosę...jak wiadomo - w dzisiejszych czasach za darmo można tylko w mordę dostać:x .....