2uety

[N.N.]

Tez strasznie podoba mi sie ten komiks ale jest to jednak przedsięwzięcie nie z tej epoki i taki komiks eksperymentalny juz kilka lat temu odszedł w niepamięć.
Czyta sie świetnie ale niektóre kadry na prawde drażnią.

Mam w zbiorach komiksy, w których drażnią mnie całe strony, chociaż wcale nie były rysowane przez dwóch artystów (te, które drażnią mnie od początku do końca w ogóle nie były robione przez artystów)...
Przy wypowiadaniu się na temat, co odeszło w niepamięć, byłbym ostrożny. Pamiętam, że Arek Wróblewski w odpowiedzi na listy do TM Semic napisał, że nie będa wydawać Baranowskiego, bo ten sposób rysowania i typ humoru poszedł w niepamięć. I co? Nie ma TM Semic, a Baranowskiego wydają w twardej oprawie - Kent Williams i Jon J. Muth to ciągle najmocniejsze postacie w amerykańskim komiksie (razem i osobno)...

[Inszy]

Pamiętam, że Arek Wróblewski w odpowiedzi na listy do TM Semic napisał, że nie będa wydawać Baranowskiego, bo ten sposób rysowania i typ humoru poszedł w niepamięć. I co?

I w pewien sposób miał rację - już się takich komiksów nie robi
No i czy wszelakie wznowienia nie są kupowane w głównej mierze przez starych fanów pamiętających jeszcze pierwsze wydania?

[N.N.]

Wszystko mi jedno, kto kupuje Baranowskiego - ironia w tym, że jego komiksy się sprzedają, a TM Semic już nie istnieje...
Jeśli takich komiksów już się nie robi, to znaczy, że teraz robi się komiksy, które się nie sprzedają??

[Inszy]

W Polsce? Tak, choć całe szczęście twórcy zaczynają z tego wychodzić.

Wszystko mi jedno, kto kupuje Baranowskiego - ironia w tym, że jego komiksy się sprzedają, a TM Semic już nie istnieje...

Tylko że komiks amerykański znów wchodzi na nasz rynek (nawet te same tytuły) i czy to znaczy, że się nie sprzedadzą bo na półkach księgarń leżą komiksy Baranowskiego?
Oczywiście nie. A czemu? Bo kilka lat temu mieliśmy krach rynku komiksowego, a teraz wręcz odwrotnie

PS. Tylko chyba należy skończyć ten OT

[Perfect Strangler]

Garth Ennis i Jim Lee - w jakiejś niesamowicie pokręconej historii a la Ennis z wywalającymi w kosmos rysunkami Jima Lee

Zrobili już wspólnie jeden komiks: Nosh and Barry and Eddie and Joe w Vertigowskiej antologii Weird War Tales Special i jest to bodaj najlepiej narysowany komiks Jima Lee, jaki mym oczętom dane było oglądać.

Zresztą Lee z reguły wygląda o wiele lepiej nie pod mainstreamowym tuszem Williamsa, ale gdy sam inkuje swoje rysunki.

[Inszy]

Tu bym polemizował

[Perfect Strangler]

Tu bym polemizował

No więc polemizuj

A ja może przeformułuję ciut to, co napisałem poprzednio - po niemainstreamowych dokonaniach Jima Lee dużo wyraźniej widać, że gdyby tylko chciał, mógłby osiągnąć status komiksowego Artysty przez duże A, obok Sienkiewiczów, Muthów i innych tego typu zenków. (A tak ma tylko status jednego z najpopularniejszych z najpopularniejszych komiksowych rysowników wszech czasów, hyhy.)