Biografia Granta Morrisona

[N.N.]

Hej,

zastanawiam sie na d zakupem Animal Man i/lub Doom Patrol.
Czy ktoś z was to czytał? Czy warto wydawać na to ciężko zarobione pieniądze? Czy moglibyście w dwóch słowach powiedzieć o czym te serie są?

Czy to komiksy superbohaterskie na poważnie czy raczej nie? Do czego można je porównać?

Z góry dziękuje za odpowiedzi.

Zadałeś naprawdę trudne pytanie. W moim odczuciu Animal Man jest bardziej serio niż Doom Patrol. Animal Man to historia bohatera, ktory potrafi przejmowac moce różnych zwierząt, a w dodatku ma żonę, dwoje dzieci i teściową, co nie jest bez znaczenia. Doom Patrol to historia grupy superheroes, która ma dość hmm, dziwnych przeciwników. Historia Animal Mana bardzo ładnie się rozwija, ale najlepsze odcinki serii nie ukazały się w trade'ach. Z kolei z serii Doom Patrol zostało wydane wszystko, co napisał Morrison i mozna to uznać za jakąś kompletną i zamkniętą całość

[C.H.U.D.Y.]

Obie serie są bardzo dobre.

Powody można znaleźć tutaj:
http://kzet.pl/2005_02/tn_animal.htm
http://kzet.pl/2005_02/tn_doom.htm

Ja dodam od siebie, że są to ważne komiksy. U niektórych czytelników mogą zmienić kompletnie nastawienie do superbohaterów, gdyż Grant niszczy w nich mit amerykańskiej superbohaterszczyzny. Na swój indywidualny, dziwaczny, ale mistrzowski (przynajmniej w przypadku "Animal Mana") sposób.

[Comar]

Historia Animal Mana bardzo ładnie się rozwija, ale najlepsze odcinki serii nie ukazały się w trade'ach. Z kolei z serii Doom Patrol zostało wydane wszystko, co napisał Morrison i mozna to uznać za jakąś kompletną i zamkniętą całość

Ja tu trochę sprostuję, bo mógłbyś zrozumieć, że historia Animal Mana zwyczajnie się w pewnym momencie urywa, a tak nie jest. W tym wypadku także został wydany cały run Morrisona, który stanowi zamkniętą całość.

A z tych dwóch tytułów na początek poleciłbym właśnie Animal Mana, który łagodniej wprowadza w zwariowany świat Morrisona. Zaczyna się bowiem jako nieco nietypowe superhero i dopiero z czasem robi się "zdziwniej i zdziwniej".
Natomiast Doom Patrol to skok od razu na głęboką wodę. Dlatego radziłbym zacząć od AM, by sprawdzić czy w ogóle trawisz Morrisona, bo nie wszystkim trafia on w gusta.

Do czego można je porównać?

Najlepiej chyba powiedzieć, że to skrzyżowanie komiksów superbohaterskich z książkami Philipa K. Dicka albo "Alicją w Kranie Czarów/po Drugiej Stronie Lustra".

[Koro]

Wysokie wymagania co do znajomości języka angielskiego w ww. seriach?

[Damex]

Wysokie wymagania co do znajomości języka angielskiego w ww. seriach?

W Animal Manie nie.

[Koro]

A właśnie jak oceniacie The Invisibles? Bo przymierzam się chyba do tej serii.

[Comar]

The Invisibles to moja ulubiona amerykańska seria komiksowa, więc oczywiście gorącą ją polecam. Zdaję sobie jednak sprawę, że to tytuł mocno specyficzny (i to nawet jak na Morrisona). Dlatego też radzę nie kupować od razu całej serii, bo a nuż okaże się, że jednak się nie spodoba. Lepiej spokojnie najpierw kupić sobie pierwszy tom i jeśli podejdzie to zabrać się za resztę.
I jeszcze jedno. Nawiązując do twojego wcześniejszego pytania o wymagania względem znajomości angielskiego, muszę przestrzec, że w przypadku Niewidzialnych trzeba być naprawdę niezłym z języka.

[raj666]

Podejście do Invisibles to sprawa indywidualna. Dla mnie to było rozczarowanie. Pierwsze tomy są świetne, ale potem Morrison idzie w strone zgrywy a nie budowania historii, całość zaczyna się sypać i  ostatnie tomy prawdę mówiąc przeczytałem z rozpędu. Wisiało mi jak to się wszystko skończy bo historia przestała miec jakikolwiek sens.
Więc w gruncie rzeczy wszystko zależy od tego czego szukasz w komiksie. Jeżeli zgrywa ci wystarczy to kupuj w ciemno. Jeżeli nie to warto kupić pierwsze 4 czy 5 TP. Potem sam zdecydujesz.

[Koro]

Co masz na myśli w tym przypadku gdy piszesz o "zgrywie"?

[raj666]

Ten komiks to jeden ciagnący się na kilkadziesiąt zeszytów dowcip. Całośc była wydawana oryginalnie w postaci standartowych zeszytówek. Na początku Morrison buduje intrygę która jest naprawde ciekawa, chcesz się dowiedzieć jak ją rozwiąże. Ale w pewnym momencie scenarzysta olewa historię, każdy kolejny zeszyt to dowcip, żart czy parodia, bez zwracania uwagi na sens historii.
Jak napisałem wyżej całośc zmienia się w długi dowcip, tworzony na bierząco mam wrażenie. Parodie są niekiedy zabawne jak kawałki o Gideonie Stargrave - parodia Bonda. Ale historii to nie służy. Zresztą rzecz była znana właśnie z tej radosnej twórczości scenarzysty.
Pierwsze tomy są  jednak świetne.

[Julek_]

Chyba do tego tematu mój post będzie pasował najlepiej. Grant Morrison, jeden z najwybitniejszych scenarzystów komiksowych naszych czasów, czy się to komuś podoba, czy nie, ostro zabawia się z Batmanem. I to, co robi z Mrocznym Rycerzem też może się podobać lub też nie.

Jak stoi w tekście - "kiedy "R.I.P." wychodził w 2008 w formie zeszytów, DC reklamowało go jako historię w której Batman zginie. Jak na złość jednak, Batman tutaj tryumfuje. Człowiek nietoperz Morrisona to półbóg u szczytu ludzkich możliwości. Nie każdemu to odpowiada. Nie każdemu też opowiada jego styl, setki odniesień, i zupełnie niemainstreamowe pisanie mainstreamu."