gildia.pl
Gildia Komiksu (www.komiks.gildia.pl) => Komiksy amerykańskie => Wątek zaczęty przez: Nawimar w Maj 06, 2014, 01:57:19 pm
-
Monarcha tego co przetrwało z prehistorycznej Atlantydy, poszukiwacz przygód w szeregach Ligi Sprawiedliwości, a nade wszystko obiekt wyszukanych kpin całkiem licznego grona czytelników ("Aquaman to taki gość, który pije rybie siuśki"). O dziwo poświęcona mu seria postrzegana jest jako jedna z ciekawszych propozycji w ofercie rewitalizowanego DC Comics. Także na tym forum pojawiały się głosy na rzecz spolszczenia "Aquamana", a jeden z kolegów regularnie dzieli się odczuciami z lektury tego cyklu.
Póki co superbohaterskie alter ego Arthura Curry'ego daje u nas o sobie znać na łamach "Ligi Sprawiedliwości" publikowanej w ramach kolekcji "Nowe DC Comics!". Zapowiedziany przez Egmont "Tron Atlantydy" (lipiec) siłą rzeczy w dużej mierze będzie poświęcony tej postaci. A tymczasem w ojczyźnie superbohaterów nie próżnują, bo Aquaman dołączył właśnie do nielicznego grona postaci, którym dane jest brylować na kartach więcej niż jednej solowej serii. Co prawda "Aquaman and The Others" skupia się również na innych kooperujących z nim nadistotach. Niemniej to właśnie częstokroć obśmiewany posiadacz pomarańczowej kolczugi odgrywa w tej serii przysłowiowe pierwsze skrzypce:
(http://insidepulse.com/wp-content/uploads/2014/04/Aquaman-and-The-Others-1-Spoilers-New-52-Futures-End-1.jpg)
Niestety wbrew mojemu entuzjazmowi okazało się, że powyższa seria jest nie tyle drugim, równoległym cyklem z udziałem Aquamana co raczej zastąpi serie, która zadebiutowała wraz z restartem DC Comics. Z drugiej strony może dzięki temu decydenci Egmontu przemyślą jej publikacje w następnych latach. Wyszłoby tego pewnie około pięciu-sześciu wydań zbiorczych.
-
A jak się prezentuje pierwszy trade z new 52?
-
Dobra rozrywka z kategorii tych niezobowiązujących. Wygląda na to, że podobnego zdanie jest jeden z twórców blogu "Czas na Komiks":
http://czasnakomiks.blogspot.com/2013/12/aquaman-restart-prosze-bardzo.html
-
Nowy Aquaman jest całkiem ciekawy. Johns tchnął trochę nowego życia do postaci, aby przestała być obiektem żartów. Seria o dziwo trzyma poziom nawet po zmienia pisarza ok numeru 30.
Co do Aquaman annd the Others. Seria na pewno nie zastąpi samego Aquamana i jest dość... średnia.
-
Być może chociaż póki co "Aquaman and The Others" ukazał się bodajże premierowy odcinek. Stąd pewnie na kompleksową ocenę serii będzie trzeba jeszcze chwilę poczekać. Nie ukrywam jednak, że powierzenie opieki nad scenariuszem Danowi Jurgensowi napawa trochę niepokojem. W ostatnich latach nie ma on pod tym względem dobrej passy (vide jego samodzielny staż w "Booster Gold vol.2"). Nigdy nie byłem wielkim fanem twórczości Geoffa Johnsa, ale przyznać trzeba, że to właśnie za jego sprawą Aquaman zyskał ostatnio na popularności. I chyba zbyt szybko Johns opuścił ten "okręt".
-
A jednak Arthur Curry bryluje obecnie w dwóch prawie solowych seriach - "Aquaman" i "Aquaman and The Others". Poniżej okładki obu ich najnowszych odsłon:
(http://media.dcentertainment.com/sites/default/files/styles/covers192x291/public/comic-covers/2014/05/AQM_Cv32_537d1873b40185.63493683.jpg?itok=oSTSXV-V) (http://media.dcentertainment.com/sites/default/files/styles/covers192x291/public/comic-covers/2014/04/AQMOTH_Cv4_534c33f204de58.41759081.jpg?itok=-uPQcrK6)
Podsumowując: całkiem sporo materiału do spolszczenia w ramach kolekcji "Nowe DC Comics!" :cool:
-
no tez licze,ze egmont wrzuci aquamana do nowego dc :biggrin:
pzdr
-
Tak, to naprawdę bardzo fajna seria (Aquaman, bo A&The Others jeszcze nie miałem okazji przeczytać) z super kreską.
-
Debiut polskiej edycji solowej serii z udziałem Aquamana (a przy okazji również Mery) to dla mnie historyczna chwila; zwłaszcza że w odróżnieniu od znacznej części fandomu przekonałem się do tej postaci na długo przed publikacją chwalonego cyklu w ramach "New 52". "Utonięcie" na pewno nie jest tytułem przełomowym, bo i nie takim miał być ten komiks. Miast tego otrzymujemy solidną robotę zarówno w wymiarze fabularnym jak i wizualnym. Dan Abnett zdecydował się ukazać Arthura przede wszystkim jako atlantydzkiego monarchę. Co prawda tytułowy bohater chętnie zająłby się innymi czynnościami niż kierowanie podmorskim mocarstwem (np. narzeczoną); niemniej zdążył się on już pogodzić z rzuceniem go przez los na ten "odcinek" aktywności. Sporo miejsca zajmuje prezentacja jego wysiłków na rzecz zachowania chwiejnej równowagi pomiędzy Atlantydami, a mieszkańcami powierzchni. Nieźle odnalazła się w swej roli porywcza Mera, a nawet nieco kuriozalny wizerunkowo Black Manta. Całości dopełnia gościnna wizyta Kal-Ela. Plastycznie nie jest to może (a nawet na pewno) Bill Sienkiewicz czy inny Esteban Maroto; niemniej w pracach autorów, których zaangażowano do tego przedsięwzięcia znać fachowość. Podsumowując: czekam na więcej.
-
Rysunków Paula Pellietera z Aquaman N52 raczej już nic nie przebije - są genialne !
-
Podsumowując: czekam na więcej.
Więcej mnie nie zadowala. Więcej i lepiej już tak. Tom pierwszy jest przeciętny, co króciutko podsumowałem w wątku Rebirth. A korzystając z okazji zapytam, czy wcześniej był poruszany wątek w jaki sposób odbierana jest postać Aquamana przez ludzi? Po runie Ligi Sprawiedliwości z Nowego DC, ta przybrana w Utonięciu forma tworzy pewien zgrzyt. Nagle bohater porównywany jest to jakiegoś dziwoląga gadającego z rybami. Strach przed obcą rasą to jedno, ale to szydercze podejście do sprawy nie przekonuje.
-
Johns w pierwszych epizodach serii publikowanej w ramach "New 52" kilkukrotnie sygnalizował problem postrzegania Arthura przez mieszkańców tzw. powierzchni. Była tam mowa o podśmiechajkach w kontekście jego daru do telepatycznego porozumiewania się ze stworzeniami morskimi. Stąd scenarzysta "odrodzonej" serii nawiązując do tego motywu - że tak napiszę - nie odkrywa nowych lądów.
(https://i.pinimg.com/736x/dc/bf/2c/dcbf2c72f8893c0c7b8666b9d506165b--my-hero-aquaman.jpg)
(https://comicnewbies.files.wordpress.com/2013/01/aquaman-eats-fish-2.jpg)
-
Ok, to w pewien sposób zmienia postać rzeczy. Dobrze, że ten wątek jest kontynuowany, a nie stworzony pod Odrodzenie. Wiarygodność wzrasta.
-
Widzę Nawimar iż jesteś sporym fanem Aquamana- cieszę się ogromnie oby tylko u nas go wydawali ciągle:)
-
Ja wierzę w Abnetta i z niecierpliwością wypatruję mojego egzemplarza odrodzeniowego Aquamana. Jutro powinien być u mnie i od niego rozpocznę lekturę listopadowego pakietu.
-
Ja tak samo wyczekuje a dziś pake z FŚ wysłali :)
Pana T pytałem na Pyrkonie że gdy Aquaman ładnie się będzie sprzedawał to nie przesadza wydania na serii z N52 która jest chwalona przez większość.
-
Pana T pytałem na Pyrkonie że gdy Aquaman ładnie się będzie sprzedawał to nie przesadza wydania na serii z N52 która jest chwalona przez większość.
Sorry, ale nie rozumiem tego zdania. On odpowiedział, że nie przesądza? Ty to stwierdziłeś? Strasznie nie po polsku Ci to wyszło :smile:
edit: Ja też po Aquamanie. Ciut gorsze niż seria z New52 (czytałem 3 tpb), ale to chyba tylko ze względu na nie wyróżniające się rysunki. Są poprawne, ale nie przykuwają uwagi na dłużej. Chociaż kilka kadrów (walka Manty z Arthurem w wodzie po kolona) było ciekawych. Co do fabuły, ot zwykłe superhero z innym motywem przewodnim, innym głównym bohaterem i łotrem. Czyta się dość dobrze, mimo pewnych głupotek (Manta przejmujący wiekową organizację w 5 min, serio? Nie mogło to trwać dłużej?). Na plus przedstawienie polityki między Atlantydą i USA - mocno uproszczone, ale ciekawe.
Akcja będzie rozwijać się w następnym tomie i gdzieś wyczytałem, że jest mniej drętwo, ciekawiej i ładniej. Oby, bo następny tom mam zamiar kupić :)
-
Sum41: "Widzę Nawimar iż jesteś sporym fanem Aquamana (...)"
W żadnym wypadku nie zaprzeczam :) Również liczę, że ta postać zagości u nas w swoim tytule na dłużej.
Murazor: "On odpowiedział, że nie przesądza?"
Nie wiem czy aby na pewno byłem na tym samym spotkaniu ale przynajmniej dwukrotnie słyszałem stwierdzenia szefa Klubu Świata Komiksu w myśl których nie jest wykluczone iż pewnego dnia sięgną (np. w ramach "DC Deluxe") po tytuły z "Nowego DC Comics!". Bo niby dlaczego nie? W końcu to też dziedzictwo tego wydawcy. Ponadto wbrew zawodzeniu co poniektórych w ciągu tych blisko pięciu lat opublikowano nie mało naprawdę udanych tytułów, które warte byłby swojej polskiej edycji. Była nawet swego czasu na tym forum ankieta dotycząca doboru tego typu tytułów. Od siebie dodam, że obok "Swamp Thinga" i "Animal Mana" głosowałem też na "Aquamana".
-
Nie wiem czy aby na pewno byłem na tym samym spotkaniu ale przynajmniej dwukrotnie słyszałem stwierdzenia szefa Klubu Świata Komiksu w myśl których nie jest wykluczone iż pewnego dnia sięgną (np. w ramach "DC Deluxe") po tytuły z "Nowego DC Comics!".
To wiem, ale ja zrozumiałem, że to było dopytanie poza-spotkaniowe ;-)
-
W czasie spotkania pytałem :biggrin:
-
Aquaman z "Odrodzenia" to kolejne rozczarowanie - zwłaszcza w świetle pojawiających się przed polską premierą glosów zachęcajacych do zainteresowania tytułem. Nie jest tak strasznie schematycznie jak w "Zielonej Strzale", ale historia i kilka interesujących wątków, które wymyślił Abnett, jest tu w przeważającej części napisana po prostu strasznie. Szczytującymi w mych oczach idiotyzmami są scena między Atlantydami i żolnierzami pilnującymi ambasady, dialog między Black Jackiem a Czarną Mantą i spotkanie w Białym Domu. Sam wątek Manty też nie wybrzmiewa przekonujaco, począwszy od jego decyzji o niezabijaniu Aquamana pod wplywem "prywajacej retoryki" przeciwnika, przez jego "wejście" do Nemo, aż po zajęcie w nim "własciwego mu" miejsca. Podobnie jak Murazor, uważam ten punkt dojścia wątku za nieszczegolnie przekonujący (ale pewnie zostanie to uzasadnione jakimś "świetnym" dialogiem na poczatku kolejnego zeszytu, np.: "Nie mozesz liczyć na to, ze zabijesz naszego Kapiana, a my pozwolimy ci rządzić" - "A ja myślę, że pozwolicie" - "Niby dlaczego?" - "Bo jestem super, bo ty lecisz na mnie, babe, i ponieważ potrzebujecie rozmachu, a ja jestem rozmachem wcielonym" - "No w sumie tak. Ok. Niech ci będzie. Ale daj buzi"). Jest ta "skrótowość" w opisie "kariery" Czarnej Manty w pełni kompatybilna z postrzeganiem (?), zgadywaniem (?) przez scenarzystę realiów politycznych i dyplomatycznych współczesności zaaplikownych do tak ustawionego "zderzenia światow". Epizod w Białym Domu i wynikajace z niego sytuacje mogłyby być ciekawe, ale obie strony zachowują się tu zupełnie nieskładnie i nieprawdopodobnie. Trochę tak, jakby bohaterami rządziły emocje dwunastolatków. Może zresztą takie jest założenie odgórne serii (to zresztą wyjaśniałoby stylistykę i merystoryczną zawartość kolejnego wstępu Małgorzaty Chudziak, skleconego ewidentnie z myślą o takim odbiorcy właśnie), co oczywiście pozwala na wiele niedokładności, ale chyba nie na wszystkie. Nawimara sugestia "solidności" absolutnie nie przystaje zatem, w moim odczuciu, do tak zrealizowanego komiksu. Historia jest szyta najgrubszymi nićmi, a i ścieg (niech w nim metaforze beda nim rysunki) jest nierówny. Poprawny Eaton, Briones zupełnie bez wyrazu... na ich tle wyróznia się Walker (zwłaszcza w ostatnim, nieco bardziej charakternym, zeszycie), ktory dodaje porowatości tak bardzo potrzebnej tej opowieści, ale nie ratuje całego stroju, bo to wszystko pruje się pod ciężarem nadmiaru niedorobionych pomysłów.
Te złe pociągnęły niestety za sobą te dobre (miejsce Supermana w historii rujnuje na przykład motyw "twardogłowego szefa", przeszczepiony tu zupelnie niepotrzebnie) i całą Atlantydę na dno. To może i własciwe miejsce dla Atlantydy, ale dla potencjalnie ciekawej historii - już nie.
"Utonięcie"! Nomen, kurczę, omen.
-
Niewykluczone Winckler, że najzwyczajniej za dużo się po tym tytule spodziewałeś. A tymczasem to po prostu niezła rozrywka, nie zaś współczesny odpowiednik "Atlantis Chronicles". Zwłaszcza, że utwory takie jak wspomniany trafiają się raz na jakiś czas.
Przy tej okazji - "Kroniki Atlantydy" niebawem doczekają się (dlaczego dopiero teraz?!) wydania zbiorczego:
http://www.dccomics.com/graphic-novels/aquaman-the-atlantis-chronicles-deluxe-edition
W moim przekonaniu idealny kandydat do "DC Deluxe". Pytanie tylko na ile dla współczesnych czytelników formuła tej opowieści byłaby w ogóle przyswajalna...
-
Graficznie Esteban Maroto (http://www.dccomics.com/talent/esteban-maroto) wymiata, coś jak obecnie ten włoch co Batmana tworzy :)
-
W pełni zgadzam się z Wincklerem.
Pokładałem spore nadzieje w piórze Abnetta (lubię jego prozę z uniwersum WH40k), a zawiódł mnie niesamowicie. Ten tomik okazał się dla mnie takim czytadłem, że obrzydził mi na czas jakiś całe amerykańskie superhero.
Ewidentnie skierowane to do znacznie młodszego odbiorcy. Z naciskiem na ZNACZNIE!
W warstwie graficznej również bez polotu. Kreska francuza idealnie wpisuje się w docelową grupę czytelników - takie dziecięce superhero.
Jedynie Eaton i Walker podnoszą walory wizualne tego tytułu. Zwłaszcza ostatni zeszyt, który prezentował się ponadprzeciętnie.
Szkoda w sumie bo liczyłem na mocne uderzenie Aquamana, a dostałem ... odrzucenie.
-
Wlasnie skonczylem czytac 1 tom przygod Aquamana z DC Odrodzenie. Komiks jest bardzo przyjemny w odbiorze. Watek "polityczny" zostal poprowadzony bardzo ssnsownie. Od poczatku widac jak wiele rozni mieszkancow powierzchni oraz Atlantydy, widac ich strach oraz niechec do nawiazania wspolpracy. Sceny w Bialym Domu fajnie pokazuja roznice w zwyczajach dyplomatycznych. Wiadomo ze caly watek jest bardzo uproszczony ale to ma byc komiks dla kazdego, a nie dla studentow nauk politycznych i nie oczekuje tu wielkich gier dyplomatow. Rysunki sa przyjemne dla oka i napewno nie jest to ani najbrzydszy komiks z Odrodzenia na naszym rynku ani najpiekniejszy. To co kluje w oczy niczym trojzab krola to momentami wielki nonsens scenariusza zwlaszcza dotykajacy postaci Czarnej Manty.
Ogolnie komiks wart poznania. Nie jest to arcydzielo ale tez nie uwazam ze jest to jakas wielka kpina z czytelnika... Ja polubilem postac Aquamana i napewno siegne po drugi tom. Szkolna 4 z minusem.
-
(...) To co kluje w oczy niczym trojzab krola to momentami wielki nonsens scenariusza zwlaszcza dotykajacy postaci Czarnej Manty. (...)
Nooo... Bez przesady. To w końcu komiks dla każdego, nie dla studentów psychologii...
-
Nooo... Bez przesady. To w końcu komiks dla każdego, nie dla studentów psychologii...
No niestety dziś sporo osób hejtuje komiksy bo każdy numer powinien być jak dzieło sztuki, wystarczy posłuchać COMICS Weekly :doubt:
-
Sum41: "No niestety dziś sporo osób hejtuje komiksy bo każdy numer powinien być jak dzieło sztuki (...)"
Otóż to. A nawet gdyby ów każdy epizod faktycznie byłby dziełem sztuki to narzekania i tak pewnie nie byłoby wcale mniej.
-
Ludzie trochę zapomnieli że kiedyś komiksy to była fajna zabawa i pasja a dziś uh oh, bo słabe cienki już było bla bla... szkoda...
Mi Aquaman się podoba rozwali trochę i prosta historia :biggrin:
-
Nooo... Bez przesady. To w końcu komiks dla każdego, nie dla studentów psychologii...
Eee a co maja studia psychologiczne do kompletnego nonsensu scenariuszowego? Postac ktora pawa wielka nienawiscia do swojego przeciwnika, ktorej jedyny sens zycia to zemsta nagle majac okazje do dokonania jej tego nie robi bo sluszy ze po tym jej zycie bedzie inne? Serio? Punisher tez majac zabojce swojej rodziny pod reka stwierdzilby ze w sumie bez sensu go zabijac?
Wielka organizacja majaca wieloletnia historie i swojego dowodce nagle bez mrugniecia okiem i bez kompletnie zadnej reakcji zgadza sie na zabicie swojego pracodawcy?
Jak juz mowilem mi sie komks podobal i nie wiem skad wniosek ze nie rozumiem ze to ma byc rozrywka, ja naprawde nie oczekuje od SH czegos wielkiego, wyrazam swoja opinie
-
Ludzie trochę zapomnieli że kiedyś komiksy to była fajna zabawa i pasja a dziś uh oh, bo słabe cienki już było bla bla... szkoda...
Też zauważyłem ten problem i odnoszę wrażenie że dotyczy on czytelników z węższymi horyzontami. W mainstreamowym komiksie z superbohaterami większość komiksów jest średnia i niezła, a perełki zdarzają się tylko co jakiś czas. Tylko dlatego że dany komiks nie wciąga nas w stopniu obsesyjnym, nie znaczy że jest bez żadnej wartości jako lektura. To całkowicie naturalna kwestia dla każdego rodzaju "tasiemca", czy to komiksowego, czy może telewizyjnego. Ktoś kto czyta mniej, i sięga tylko po zachwalane tytuły może tego nie rozumieć. Nawet jeśli ktoś trzyma się z dala od superbohaterskich tasiemców, i np. zaczytuje się tylko w pozycjach z Europy, raczej mi nie powie że każdy jeden tom "Thorgala" to ósmy cud świata. Dzisiaj ludzie chętnie skreślają i krytykują historie, które oceniają w zupełnie niedostosowanej do nich skali.
-
Też zauważyłem ten problem i odnoszę wrażenie że dotyczy on czytelników z węższymi horyzontami. W mainstreamowym komiksie z superbohaterami większość komiksów jest średnia i niezła, a perełki zdarzają się tylko co jakiś czas. Tylko dlatego że dany komiks nie wciąga nas w stopniu obsesyjnym, nie znaczy że jest bez żadnej wartości jako lektura. To całkowicie naturalna kwestia dla każdego rodzaju "tasiemca", czy to komiksowego, czy może telewizyjnego. Ktoś kto czyta mniej, i sięga tylko po zachwalane tytuły może tego nie rozumieć. Nawet jeśli ktoś trzyma się z dala od superbohaterskich tasiemców, i np. zaczytuje się tylko w pozycjach z Europy, raczej mi nie powie że każdy jeden tom "Thorgala" to ósmy cud świata. Dzisiaj ludzie chętnie skreślają i krytykują historie, które oceniają w zupełnie niedostosowanej do nich skali.
Sporo też jest krytyki niewiedzy - np w comics Weekly dziwili się czemu przy premierze Valeriana w kinach nikt nie wydał komiksu a przecież Taurus wtedy wydawał ostatni album...
To pokazuje to o czym piszesz niby wielkie mózgi jednak trochę jada na populizmie :doubt:
Ja liczę że Egmont wyda Aquamana z N52 kiedyś w jakimś deluxie :)
-
w comics Weekly dziwili się czemu przy premierze Valeriana w kinach nikt nie wydał komiksu a przecież Taurus wtedy wydawał ostatni album...
Nie wymagaj od chłopaków tak dużo. Oni siedzą tylko w amerykanach i to głównie w SH (+ Archie ;) )
Ja liczę że Egmont wyda Aquamana z N52 kiedyś w jakimś deluxie :smile:
Może przy okazji premiery filmu w przyszłym roku, tak zrobili z WW Rucki.
-
Nie wymagaj od chłopaków tak dużo. Oni siedzą tylko w amerykanach i to głównie w SH (+ Archie :wink: )Może przy okazji premiery filmu w przyszłym roku, tak zrobili z WW Rucki.
Nie wymagam jednak trochę stali się jak trzej zrzędliwi tetrycy i już zapomnieli że kiedyś komiksy ich bawiły a dziś już tylko pełne dojrzałe podejście znawców a tamte komiksy to szajs...
Oby się tak stało choć teraz przed JLA nic nie puścili choć w sumie można uznać JLA z Odrodzenia że była z tej okazji :D
-
Eee a co maja studia psychologiczne do kompletnego nonsensu scenariuszowego? (...)
Jak juz mowilem mi sie komks podobal i nie wiem skad wniosek ze nie rozumiem ze to ma byc rozrywka, ja naprawde nie oczekuje od SH czegos wielkiego, wyrazam swoja opinie
A co mają studia politologiczne do symplifikacji (idiotyzacji) relacji "dyplomatycznych" w omawianym tomie?
Jeśli krytykujemy niedostatek prawdopodobieństwa w charakterystyce postaci i konstruowaniu jednego wątku, to dlaczego usprawiedliwiamy to samo zaniechanie w przypadku innego? Dla mnie ten scenariusz nie tyle trzeszczy w szwach, co kwiczy jak zarzynane prosię (a czytelnik wtóruje nadzieją - "niech to już się skończy!"). I nie wydaje mi się, żeby moje podejście wynikało to z zawyżonych oczekiwań względem superbohaterskiej konwencji, której przypadków realizacji znam trochę (choć bez wątpienia nie tyle, by zakasować stałych uczestników tego forum). I w oparciu o tę wiedzę stwierdzam, że ten komiks jest pod kreską pod względem większości standardów, które współczesne superhero obiecuje średnio rozgarniętym czytelnikom. A sygnowany jest przecież nazwiskiem, które obiecuje o wiele więcej niż w tym przypadku otrzymujemy. Gdyby to był kolejny album Benjamina Percy'ego pewnie mniej bym nad tym wszystkim bolał.
Dzisiaj ludzie chętnie skreślają i krytykują historie, które oceniają w zupełnie niedostosowanej do nich skali.
Kwestia dostosowania skali oceny do poziomu jest ciekawym zagadnieniem. Robi się to zwykle w szkole i ja tym samym mogę podtrzymać tezę, że jest to komiks dla dwunastolatka. I tak, dla tego adresata może to być całkiem atrakcyjna lektura, choć gdybym miał coś do powiedzenia w sprawie wychowania (również estetycznego) tegoż dwunastolatka, chciałbym, by fikcyjne scenariusze, które go emocjonują, były jednak nieco bardziej sensowne. Dla dobra jego przyszłych kompetencji w oglądaniu i ocenianiu spraw tego świata. Choć rozumiem, że można podejść do tego inaczej, bo wszak duch takiej recepcji nie umiera, zmienia tylko nosicieli:
Mi Aquaman się podoba rozwali trochę i prosta historia :biggrin:
To pokazuje to o czym piszesz niby wielkie mózgi jednak trochę jada na populizmie :doubt:
Z sekwencji Twoich ostatnich wypowiedzeń, Sumie41, trudno mi wywnioskować "na czym Ty jedziesz". Może to jednak kwestia składni. Niemniej cieszy w kontekście tych wszystkich wypowiedzi, że grono sympatyków postaci w kraju rośnie. Choć słowo sympatia jest tu w sumie już nie na miejscu, bo biorąc pod uwagę poziom tej historii i jej graficznej realizacji, jest to, z mojej perspektywy, bezgraniczne oddanie.
-
Pojechałeś tą wypowiedzią właśnie jak rasowy psycholog - aha mhh OK... :wink:
-
Znalezione w sieci:
http://dcmaniak.blogspot.com/2017/11/aquaman-1-utoniecie.html#more
-
Aquaman 2
Niby czytało się dobrze, ale powiela dokładnie te same błędy co jedynka. Za prosto, za szybko, zbyt ułatwione. Gdyby zagłębili się trochę bardziej w np: relacje polityczne to byłoby naprawdę super. To co mi się podobało to wątki związane z historią Atlantydy, ich zwyczajami i wydarzeniami dotyczącymi Mery.
-
A mi się oba tomy bardzo podobały.
Aquaman obok Supka i AC to moje trzy ulubione serie z Rebirth.
-
Muszę przyznać, że ja również z przyjemnością przyswoiłem sobie drugi tom "Aquamana". Aż żal, że trzeci tom dopiero w sierpniu.
-
U mnie "Aquaman" jeszcze czeka w kolejce... oba tomy -_-
Trzyma poziom z NewDC?
-
Niestety (przynajmniej jak dla mnie) Aquaman w "Nowym DC Comics!" radził sobie jednak lepiej. Co tak jak zresztą juz tu wspominano nie oznacza, że obecna "inkarnacja" nie sprawdza się. W kategorii niezobowiązującej rozrywki sprawdza się jak najbardziej.
-
Dokladnie. Ot fajny komiks superhero. Nie duzo brakuje i bylby swietny. I tez mi sie wydaje, ze jest troche slabszy od wersji z new 52.
-
Do dziś nie potrafię zrozumieć, czemu Egmont nie wydał N52 Aquamana po polsku.
I Future's End...
-
Też żałuję. Czasy niestety były inne. Z drugiej strony przynajmniej dwukrotnie przedstawiciel Egmontu deklarował, że nie zamykają sobie furki jeśli chodzi o okres "Nowego DC Comics!". Więc kto wie. Na pewno przydałby się chociaż początek stażu Johnsa z udziałem tych oto morskich stworków:
(https://borgdotcom.files.wordpress.com/2011/12/seamonsters-in-aquaman.jpg)
-
Wizualnie to długo nic nie dorówna rysunkom Paula Pellietera z N52 :badgrin: