Co ciekawego oglądacie? 2.0

[Dark_Pingwin]

Słyszałem o pewnym dosyć ciekawym serialu o tytule alien 9. Sprawia wrażenie czegoś czego nie tknąłbym kijem z dziesięciu metrów, ale opinie sa bardzo dobre i chciałbym spytać czy warto się za to zabrać.

[Hollow]

Kamisama Kazoku - anime o rodzinie bogów mieszkających na Ziemi. Głównym bohaterem jest najmłodszy syn, który w przeciwieństwie do reszty nie ma rodziny i chodzi do liceum. Jego najbliższą przyjaciółką jest Tenko - anioł stróż, który towarzyszy mu od urodzenia. Wkrótce zakoc**je się w, nowej uczennicy. Postanawia zdobyć jej serce bez bożych cudów, nie zauważając jednak, że Tenko darzy go wielkim uczuciem. Anime jest zabawną komedią romantyczną ze zjawiskami nadprzyrodzonymi. Jak dla mnie 8/10

[Wilk Stepowy]

Słyszałem o pewnym dosyć ciekawym serialu o tytule alien 9. Sprawia wrażenie czegoś czego nie tknąłbym kijem z dziesięciu metrów, ale opinie sa bardzo dobre i chciałbym spytać czy warto się za to zabrać.

Warto. Dziwne, ale naprawdę kapitalne.

[Jackal]

Kamisama Kazoku - anime o rodzinie bogów mieszkających na Ziemi. Głównym bohaterem jest najmłodszy syn, który w przeciwieństwie do reszty nie ma rodziny i chodzi do liceum. Jego najbliższą przyjaciółką jest Tenko - anioł stróż, który towarzyszy mu od urodzenia. Wkrótce zakoc**je się w, nowej uczennicy. Postanawia zdobyć jej serce bez bożych cudów, nie zauważając jednak, że Tenko darzy go wielkim uczuciem. Anime jest zabawną komedią romantyczną ze zjawiskami nadprzyrodzonymi. Jak dla mnie 8/10

Zabrzmiało bardzo zachęcająco


Chrno crusade - właśnie co skończyłem oglądać i przyznam, że anime jest dziwne. Z początku potem jeszcze anime prezentuje się jako słaby średniak, którego człowiek nie ma ochoty oglądać przez durne postacie. I w momencie gdy chce się rzucić seria podrzuca nam ochłapy zaciekawienia, jakiś fajnych zwrotów akcji i motywów. Dodatkowo anime ma bardzo dobre zakończenie z motywem religijnym o ujawnieniu tajemnicy fatimskiej.  Ze względu na dobre momenty i zakończenie daje 7/10

[Dark_Pingwin]

Shojo Kakumei Utena - Właśnie wczoraj skończyłem jeden z najciekawszych tytułów w moim życiu. Na początku wzbraniałem się przed tym serialem ze względu na kreskę i rysunek bohaterów i właśnie teraz nie mogę się nadziwić jaki byłem durny. Tak obłędnej fabuły i genialnie wykreowanych bohaterów nie widziałem od dawna, a cała ta surrealistyczna otoczka towarzysząca mi przez cały seans dodawała tej pozycji niesamowitego klimatu. Główna bohaterka wzbudza od początku dużą sympatię, a pozostali bohaterowie mimo, że raczej antypatyczni potrafili zainteresować. Muzyka mimo, że dosyć różnorodna (j-pop, jazz, chorały, muzyka organowa) była w jakiś dziwaczny sposób spójna i doskonale komponowała się z tym co dzieje się na ekranie. Klimat jest wprost nieziemski z jednej strony mroczny i surrealistyczny, a z drugiej niespotykanie zmysłowy. Twórcom należy się także pochwałą za pewną bezkompromisowość, wiele poważnych pozycji sprawia wrażenie podanych w takiej formie aby widz nie poczuł się nieswojo tymczasem w Utenie jest wręcz przeciwnie mamy pójście w przesadę i kicz. Wszystkim którzy nie widzieli polecam z całego serca.

[Skrzydlaty]

Utena jest specyficzna i jednym wyjątkowo podchodzi, innym mniej. Autor tej pozycji niejednokrotnie przyznawał się do inspiracji Lynchem i o samej Utenie mam stosunkowo podobne zdanie, jak o tworach Lyncha - udziwniona na siłę. Oczywiście, klimacik jest i to zawsze miło, gdy powstają produkcje odsuwające się od ogólnie przyjętych standardów, ale tutaj stylistyka mnie do siebie nie przekonała.

Swoją drogą, fajnie widzieć że zostałeś na forum x)

[Dark_Pingwin]

Utena jest specyficzna i jednym wyjątkowo podchodzi, innym mniej. Autor tej pozycji niejednokrotnie przyznawał się do inspiracji Lynchem i o samej Utenie mam stosunkowo podobne zdanie, jak o tworach Lyncha - udziwniona na siłę. Oczywiście, klimacik jest i to zawsze miło, gdy powstają produkcje odsuwające się od ogólnie przyjętych standardów, ale tutaj stylistyka mnie do siebie nie przekonała.
Swoją drogą, fajnie widzieć że zostałeś na forum x)

No przecież nie opuściłbym tak zacnego grona  . Co do tych udziwnień sądzę, że nie powinno się ich traktować jako swego rodzaju rekwizytów czy tła, ale podchodzić do nich raczej jak do symboli i metafor, które czasami aż walą po oczach. Jeśli chodzi o specyfikę tej serii to dla mnie się to chwali, wiem że dla wielu stanowi to pewną przeszkodę, ale świadczy to o pewnej odwadze twórców.

[Jackal]

Hanasaku Iroha - anime od samego początku do końca trzyma ten sam bardzo dobry poziom. To samo tyczy się klimatu, jest sympatycznie i bardzo przyjemnie się ogląda. Dobrze zrobione aż człowiek zżywa się z postaciami. Co do zakończenia to może nie jest to 100% happy end, ale na dobrze kończy anime.  Najbardziej chyba przypadły mi postacie Tomoe i matka Ohany bardzo pozytywne osoby. [pierwszy opening zdecydowanie na +] 9/10

[Wilk Stepowy]

Zaraz Cię anfi zje za taki totalny brak gustu : p

W każdym razie popieram. Bardzo fajne anime - piękna oprawa graficzna, ciekawe postacie, odpowiednie tempo akcji, ulotny, ale przyjemny klimat. Idealnie wyważone, świetnie skomponowane w spójną całość. Ode mnie również dostało 9/10

[Shirosama]

Hanasaku Iroha - anime od samego początku do końca trzyma ten sam bardzo dobry poziom. To samo tyczy się klimatu, jest sympatycznie i bardzo przyjemnie się ogląda. Dobrze zrobione aż człowiek zżywa się z postaciami. Co do zakończenia to może nie jest to 100% happy end, ale na dobrze kończy anime.  Najbardziej chyba przypadły mi postacie Tomoe i matka Ohany bardzo pozytywne osoby. [pierwszy opening zdecydowanie na +] 9/10

Hanasaku Iroha to jeden z większych gniotów anime jakie widziałem. Przyjemny klimat? Co prawda wizualnie ładne, ale te postacie są tak irytujące, że ledwo to obejrzałem. Musisz mieć anielską cierpliwość albo bajkowe daily life ze skrajnie nierealistycznymi  i sztucznymi postaciami są w twoim guście (coś jak ten shit o nazwie Ano Hana).

Chociażby ta płaczliwa Ohana. Dosłownie ryczała z byle powodu, a zarazem była głupiutka i płytka (w żadnym razie słodka). Lubisz takie postacie? Minko natomiast jest chyba w pierwszej 10 najbardziej głupich, płytkich i agresywnych tsundere jakie kiedykolwiek widziałem w anime. Jej zachowanie przez prawie całą serię było niezmienne, agresywne i niemiłe w stosunku do Ohany. To znaczy coś było nie po jej myśli i od razu się wściekała (i tak prawie ciągle).

Zresztą ta stara babcia też jakaś skrajnie konserwatywna i dziwna (te plaskacze). Stary kucharz również okazał się idiotą, zresztą jak 90 procent pozostałych postaci.

To anime powinno nosić tytuł "Pensjonat wariatów" bo tak właśnie można określić większość bohaterów. Oczekiwałem fajnego Daily Life o pracy w pensjonacie, a dostałem coś co ledwo obejrzałem.

Zalety:

- bardzo ładne tła

Wady:

- skrajnie głupie, płytkie i irytujące dwie główne bohaterki (Ohana i Minko)
- anime jest po prostu bzdurne (a miało być daily life) z powodu zachowań postaci i wielu scen, które miały miejsce
- wiele odcinków było bardzo nudnych
- cechą anime jest tworzenie sztucznych emocji i pseudo dramatycznych scen (bardzo nieprzekonywujących)

Oceniam ten gniot 2/10.

PS:

Jak polubiłeś matkę głównej bohaterki to zobacz film kinowy bo on jest głównie o niej.
Też gniot, ale jak komuś spodobała się seria TV...

[Skrzydlaty]

Hanasaku Iroha - anime od samego początku do końca trzyma ten sam bardzo dobry poziom. To samo tyczy się klimatu, jest sympatycznie i bardzo przyjemnie się ogląda. Dobrze zrobione aż człowiek zżywa się z postaciami. Co do zakończenia to może nie jest to 100% happy end, ale na dobrze kończy anime.  Najbardziej chyba przypadły mi postacie Tomoe i matka Ohany bardzo pozytywne osoby. [pierwszy opening zdecydowanie na +] 9/10

Może ja w ogóle mam z tymi symbolami i metaforami problem. (: Zanim zabrałem się za Evangeliona też się o nich (właśnie tutaj) naczytałem co nie miara, a później byłem odrobinę zawiedziony całością. Nie ujmując niczego tak dobremu i mającemu tak duży wkład w rozwój gatunku NGE.

A Hanasaku Iroha i ode mnie zgarnęła dziewiąteczkę, aż mi przypomnieliście, że w końcu muszę zaatakować kinówkę. I dokończyć Nagi no Asukara, które koniec końców zgarnęło wyjątkowo solidne noty.

[Wilk Stepowy]

Nie czytajcie Anfana - on po prostu nie lubi Japończyków i nie może zrozumieć, że tam jest inna kultura.

I dokończyć Nagi no Asukara, które koniec końców zgarnęło wyjątkowo solidne noty.

Właśnie właśnie, dobrze, że mi przypomniałeś - zalega na dysku i wypadałoby to w końcu oglądnąć : )

[Shirosama]

Nie czytajcie Anfana - on po prostu nie lubi Japończyków i nie może zrozumieć, że tam jest inna kultura.

Wilku ja rozumiem ich świetnie, ale to nie znaczy że mam takie irytujące głupotki tolerować i przyjmować z pełnym spokojem. Nie uważasz?
Zresztą chyba nie sądzisz, że zachowanie tych postaci było realistyczne i prawdziwi Japończycy również zachowują się w taki sposób?
Ohana płakała jak na zawołanie bez żadnego konkretnego powodu, a Minko prawie przez całą serię była wredna i agresywna (kilka odcinków to bym jeszcze zrozumiał). Te postacie były płytkie jak kałuża po małym deszczu, a w dodatku proste, schematyczne i głupie.

Jeśli nie umieją robić dobrych daily life to niech w ogóle ich nie robią.

[Wilk Stepowy]

Oglądnąłem dwa epki Nagi no Asukara. Jak na razie mogę powiedzieć, że "to wszystko już gdzieś było" - poza tym, że wystrój trochę inny, bo wioskę z gór zamieniono na wioskę z wody, to wszystkie problemy i postacie zostały takie same. Niemniej przyjemnie się ogląda, bo postacie, choć archetypowe, to w swoim archetypie rozbudowane, realne. A że śliczne jest, to nie trzeba mówić, bo to robota P.A. Works przecież.

[richie]

Utenę nie powiem, ładnie się oglądało. W pierwszym arcu czyli do 13 odcinka.  Ciekawe, nietuzinkowe, zawiązanie akcji plus naprawdę dobra muzyka i generalnie interesujący klimat dobrze zapowiadającego się mindf**ka. Potem... potem wyszło szydło z worka i okazało się że autor jest nagi i nie odziany w żaden sensowny pomysł na rozwiązanie całego galimatiasu jaki sam radośnie upichcił. Dość powiedzieć, że do dziś po tylu latach wciąż najbardziej przemawia do mnie koncepcja iż cała seria to jest plątanina przygód oraz majaków kilku osób w zakładzie zamkniętym. Ze szczęśliwym wyzdrowieniem i opuszczeniem jego gościnnych murów na końcu.
Trzeci arc Uteny od biedy jeszcze dawało się przeżuć, ale drugi arc to była straszliwa bieda z nędzą, stawiam dolary przeciw orzechom że to był tylko wstawiony bezczelnie filler w stosunku do mangi. Na pewno gdybym to dzisiaj oglądał ciepnąłbym tym w kąt z prędkością światła ale byłem wtedy młody i głupi to z najwyższym trudem to przemęczyłem.

tldr; jeśli ktoś jeszcze nie oglądał to nawet pierwszego arca warunkowo polecam. Ale bez zbędnych nadziei na sensowny ciąg dalszy i zakończenie.