Batman

[arczi_ancymon]

Kolejne filmy Vegi biją rekordy oglądalności, a hitem sezonu zostaje "Ona tańczy dla mnie". Mam coś jeszcze wyjaśniać?

[sum41]

Trochę krzywdzące  porównanie dla Jima 

[arczi_ancymon]

Co myślę o Jimie, to chyba jasno napisałem. W porównaniu chodziło jedynie o to, że wysnuwanie wniosków o jakości czegokolwiek po jego popularności = zły pomysł.

[Gr8responsibility]

Ten rzemieślnik narysował w 1991 roku najlepiej sprzedający się komiks świata.


Ale spoko "kojarzy się z obciachem" w sposób w jaki rysował X-Menów.

[mappy]

Chyba jednak nie załapujesz

[Gr8responsibility]

Tego, że jego popularność miała przełożenie na jakość ? A może ty tego nie załapujesz.

[arczi_ancymon]

Jakość była taka, że przemysł komiksowy prawie padł na ryj, bo tych 90sowych gniotów nikt nie chciał czytać. W Polsce też szybko się przejadły.

[przemo1]

Nie zgodzę się, bo w Polsce największą popularność miał z TM właśnie X-men Lee i Claremonta i to na pewno nie przez scenariusze wypalonego już trochę Chrisa.
Mnie tam Lee z X-men i Wild Cats podchodził bardziej niż z Batmana i Supermana.
A na pewno lepiej go trawiłem niż rysunki Todda M. i jego Spidera rysowanego w takich pozycjach latającego na pajęczynie, których nawet Mister Fantastic by nie zrobił...

[Gr8responsibility]

Jesteś pewien, że przemysł komiksowy padł przez Jima Lee a nie milionom alternatywnym hologramowym okładkom i tym podobnym wymysłom ?

[arczi_ancymon]

To teraz nie ma hologramowych okładek?

Nie obwiniam o to samego Jima Lee, tylko fakt, że wszystkie komiksy (mainstreamowe) w tamtym czasie były zunifikowane w treści, a już na pewno tak samo wyglądały - to był podstawowy gwóźdź do trumny, bo najwyraźniej większość czytelników miało już dość tej jednolitej masy. A ojcem chrzestnym tego stylu (głównie Marvela, ale później też Image Comics, a i DC też się lekko zaraziło) był nie kto inny jak Lee właśnie.

Oczywiście bardzo istotnym problemem, być może nawet najważniejszym, był fakt, że niektóre wątki ciągnęły się latami i były tak telenowelowate (osławiona Clone Saga), że czytelnicy nie mieli już ochoty ich ogarniać. Stąd, zdaje się, rozpoczęto te wszystkie resety, ale oczywiście nie jestem tu ekspertem, więc odpuszczam temat - chyba nie o tym była dyskusja.

[Gr8responsibility]

A ojcem chrzestnym tego stylu

Nie


Nie wiedziałem, że Scott Williams, dzięki któremu ilustracje Jima się tak bardzo wyróżniały i nadal wyróżniają inkował w tamtym czasie wszystkim zatrudnionym artystom w Marvelu, Image Comics i DC.


Dzięki za uświadomienie.

[arczi_ancymon]

Nie wiedziałem, że Scott Williams, dzięki któremu ilustracje Jima się tak bardzo wyróżniały i nadal wyróżniają inkował w tamtym czasie wszystkim zatrudnionym artystom w Marvelu, Image Comics i DC.


Dzięki za uświadomienie.

Co ma piernik?

[Gr8responsibility]

Pokaż mi planszę, którą narysował Jim Lee a potem innego rysownika z okresu 1990-2000.

wszystkie komiksy  w tamtym czasie  tak samo wyglądały

Ok weźmy pod uwagę tytuły około X-Menowe i spójrzmy kto je rysował :


Andy Kubert, Steve Epting, Joe Madureira, Chris Bachalo, Carlos Pacheco, Greg Capullo, Jae Lee.


i te style wyglądają tak samo ?




Bull...

[sum41]

Okładki alternatywne też do tego się przyczyniły ale Panowie głównym gwoździem do trumny o czym mało się mówi era komputerów  PC przez co gier no a potem Internetu, starzy dorastali a młodzi woleli interaktywna rozrywkę 

[Antari]

wszystkie komiksy (mainstreamowe) w tamtym czasie były zunifikowane w treści, a już na pewno tak samo wyglądały

Spore uproszczenie ale coś w tym jest. Dzięki temu jest teraz w czym kopać. Do mnie osobiście przemawia taki styl i mam do niego sentyment, który w dużej mierze jest motorem napędowym tego hobby. Dziwi mnie, że jakikolwiek styl graficzny można określić mianem obciachowego ale ok. Dość marne to kryterium oceny, bo bynajmniej nie świadczy o poziomie rysunków tylko co najwyżej o preferencji. Nawet wspomniany Liefeld, np. w Deadpool Classic t.1 działa lepiej niż plastikowe, komputerowe rysunki McGuinnessa z dwukolorowymi gradientami rodem z Photoshopa. Ja tam lubię te napompowane cycki i pupy, które wyglądają jakby miały zaraz eksplodować. Może to jakiś zakorzeniony w dziecięcych marzeniach fetysz. Dziś w dużej mierze kreuje się postacie najbliżej wierne odbiorcy tak aby każdy anemiczny chuderlak i każda płaska, przygarbiona uczennica w dużych okularach mogła się utożsamić. Ja tam czuję przesyt takimi właśnie rzeczami. Herosi powinni wyglądać "zdrowo"