"One Piece"

[Dariusz Hallmann]

Uff! Odetchnąłem z ulgą. Początkowo, czytając pierwsze osiem tomów praktycznie się męczyłem, nie mogąc się też nadziwić, dlaczego w tej Japonii mają takiego hopla na punkcie "One Piece". Aż tu nagle w dziewiątym coś kliknęło i z tomu na tom (do 13. włącznie) zacząłem się coraz lepiej bawić. Hopla może jeszcze nie mam, ale ta szalona przygoda wciąga jak diabli (morscy). Autor, Eiichiro Oda, rozwija się zarówno pod względem pomysłów, jak i dowcipów. Kreskę ma świetną, jest coraz bardziej świadomy możliwości tkwiących w komiksowym języku. Oby już tak do końca! Polecam wszystkim, którzy dobrze wspominają lekturę "Dragon Balla".

[helsing]

Ha ja mam zupełnie na odwrót Od pierwszego tomu dałem się porwać i dobrze się bawiłem przy czytaniu. Gdy właśnie około 9 zacząłem odczuwać znużenie i powtarzalność. Przerwałem na 11. Wrócę na parę ostatnich tomów kiedy/jeśli będzie koniec. Ewentualnie na kilka tomów po środku, wątpię żebym coś stracił z fabuły.

[Dariusz Hallmann]

A!... Nie doczekałeś wpłynięcia na Grand Line w tomie 12. Szkoda! No i Zoro ma tam solowy, znakomity występ.

[Tiall]

mnie pochłonęło od samego początku, ale faktycznie potem nastąpiło "zmęczenie materiału"... ale się nie poddaję

[Dariusz Hallmann]

U mnie to chyba działa w ten sposób, że w pewnym momencie poczułem miętę do tego świata, do tych bohaterów, a przede wszystkim do umiejętności Eiichiro Ody...
Nie mogę się doczekać następnego tomu!

[Tiall]

świat jest super, rozwija się to wszystko coraz szerzej... trochę pokutują te dłużyzny, typowo mangowe, które szybko ulatują z pamięci i ja już nie wiem potem, co tam się dokładnie kiedy działo

przerobiłem dotychczas 11 tomików, niebawem połknę kolejne 3!

[Hollow]

Początkowe tomy mangi średnio mi się podobają. Cały czas dzieje się to samo: Luffy i ekipa lądują na jakiejś wyspie, pojawia się jakiś inny pirat, spuszczają mu łomot, świętują to z mieszkańcami wyspy, a potem płyną dalej. Dopiero w późniejszych tomach zacznie się dziać coś co odbiega od tego standardu.

[Dariusz Hallmann]

Aż się boję zapytać, co masz na myśli, pisząc "początkowe tomy"...

[Hollow]

Aż się boję zapytać, co masz na myśli, pisząc "początkowe tomy"...

Gdzieś tak ok pierwszych 25.   
Potem dopiero jak zaczynają walczyć z Marines i ich oddziałami specjalnymi, a także z piratami pracującymi dla rządu robi się o wiele ciekawiej.

[hans]

  Aż się boję zapytać, co masz na myśli, pisząc "początkowe tomy"...
 

Gdzieś tak ok pierwszych 25.   

Ok, jeśli przez chwilę ten wątek obudził we mnie chęć kupowania "One Piece", to właśnie szybko i skutecznie ją zniszczyłeś

[Dariusz Hallmann]

W ostatnich trzech tegorocznych tomach - 23, 24, 25 - seria cudownie zwyżkuje: dużo podszytej absurdem przygody i humoru, wiele wspaniałych kadrów, na których Eiichiro Oda np. bawi się perspektywą. Pomysły też ma coraz lepsze. Należy jedynie żałować, że to tylko taki format. Na "Bleacha", z jego przejrzystością - w sam raz, na "One Piece'a" - stanowczo nie.   

[Dariusz Hallmann]

No właśnie - przeczytałem ostatnio kilka kolejnych części "One Piece'a" (do 30. tomu włącznie) i doszedłem do wniosku, że ten format coraz bardziej odbiera mi przyjemność z lektury. A obserwując, jak JPF wchodzi w większe formaty, pomyślałem, że wydawnictwo powinno podjąć jedynie słuszną, chociaż, przyznaję, odważną decyzję, aby następne tomiki serii miały gabaryty jak "Atak Tytanów". Chyba nie ma obecnie w ofercie JPF-u innego tytułu oprócz "One Piece'a", który dla pełnowartościowego odbioru przez czytelnika tak bardzo potrzebowałby większych plansz.

[peta18]

No właśnie - przeczytałem ostatnio kilka kolejnych części "One Piece'a" (do 30. tomu włącznie) i doszedłem do wniosku, że ten format coraz bardziej odbiera mi przyjemność z lektury. A obserwując, jak JPF wchodzi w większe formaty, pomyślałem, że wydawnictwo powinno podjąć jedynie słuszną, chociaż, przyznaję, odważną decyzję, aby następne tomiki serii miały gabaryty jak "Atak Tytanów". Chyba nie ma obecnie w ofercie JPF-u innego tytułu oprócz "One Piece'a", który dla pełnowartościowego odbioru przez czytelnika tak bardzo potrzebowałby większych plansz.

Szanse sa moim zdaniem zerowe.