co dla Ciebie jest najważniejsze w systemie rpg?

[Dairya]

mam pytanie do każdego z was - gracze i mistrzowie gry. Co dla Ciebie jest najważniejsze w systemie rpg, co czyni go dla Ciebie idealnym - różnorodność, logika systemu, potężna magia, zróżnicowanie rasowe i technologiczne, mnogość profesji bądź umiejętności do wyboru, czy może spektakularne wyczyny jakich może dokonać twój bohater przy użyciu potężnych mocy. Proszę każdego o napisanie czegoś od siebie, co ceni w grze i co dla niego jest ważne;)
Pozdrawiam:)
z góry dzięki za wszystkie odpowiedzi

[Wilk Stepowy]

Mechanika.

Dobry MG w każdym świecie wymyśli ciekawą przygodę/kampanię. Dobry gracz w każdym systemie stworzy ciekawą postać. A denna mechanika rozwali przygodę nawet w najlepszym świecie z najciekawszymi postaciami, smaczkami, historią itp. Nie ma nic gorszego od źle skrojonej mechaniki, która jest kulą u nogi tak dla MG jak i graczy, która faworyzuje określony styl gry, narzuca ograniczenia w działaniu, jest nielogiczna a krótką potyczkę zamienia w półgodzinne turlanie kostką. Można by tak długo wymieniać. Zdecydowanie mechanika najważniejsza.

[VIIIX]

Cóż, dla mnie najistotniejszą rzeczą wpływającą na znakomitość systemu jest świat w nim przedstawiony, niekoniecznie spójny w ramach jakiejś tam logiczności, lecz na tyle różnorodny, na tyle pojemny, otwarty, iz potrafi sprostać mojej cholernej wyobraźni. Musi byc elastyczny, musi miec przestrzeń do współtworzenia, gracze i mistrz gry niech mają pewność, że w ramach tego systemu, które mimo wszystko istnieją i jakoś go ograniczają, dane im będzie przeżyć  mnóstwo uciesznych przygód, hehehe...

[J.K. Gordon III]

Dla mnie system musi mieć przede wszystkim klimat, i tzw. iskrę - coś co sprawia, że chce się grać w ten system. Duży wpływ na to ma podręcznik i sposób w jaki został napisany - dla przykładu:  gry Johna Wicka i Dzikie Pola są doskonale napisane, czytając je co troche natrafia się na nowe pomysły na przygody, postaci.

pozdrawiam

[Ryceros]

Cześć!

Dla mnie też spore znaczenie mają grywalne i oryginalne realia systemu. Jeśli chodzi o mechanikę, cóż... zawsze można ją trochę zmodernizować dla własnych potrzeb i upodobań.

Pozdrawiam,
Ryceros

[Adam Waśkiewicz]

A ja cenię sobie zarówno świat jak i mechanikę i lubię jak jedno z drugim tworzy spójną całość, ale zgodziłbym się raczej z Wilkiem Stepowym - oczywiście tak systemową kostkologię jak obraz świata przedstawionego prowadzący może zmienić według potrzeb i preferencji własnych i swoich graczy; ale o ile zmiany świata z reguły nie pociągają za sobą zauważalnych reperkusji w sytuacji kiedy gracze nie są z konkretnym erpegiem obeznani, o tyle mechanika z reguły stanowi system naczyć połączonych i manipulowanie przy jakimś jej kawałku łatwo może przynieść więcej szkody niż pożytku i zaburzyć spójność i zrównoważenie gry.

 Dużo racji ma Gordon pisząc o "iskrze" - obecnie na rynku dostępnych jest tyle systemów, że zainteresowanie może wzbudzić tylko coś oryginalnego a jednocześnie spójnego i grywalnego. Kolejne klony siekanek fantasy na nikim nie robią już chyba wrażenia, a jednocześnie nowofalowe eksperymenty mogące bawić przez jedną-dwie sesje też niespecjalnie odnoszą sukces. Dla mnie świat gry musi mieć także potencjał tworzenie różnych opowieści, wyjścia poza jedną czy dwie kampanie, a jednocześnie winien mieć jakiś jasny lejmotiw, konwencję wyróżniającą go na tle innych erpegów i pozwalającą stworzyć jasno rozpoznawalne ramy w których odnajdą się zarówno gracze jak i odgrywane przez nich postacie.

 I, choć z pewnością nie jest to sprawa najważniejsza, wydanie systemu też nie jest bez znaczenia - ilustracje współgrające z klimatem systemu, język jakim napisany jest podręcznik, wszystko to może skutecznie zachęcić lub odstręczyć już na starcie zwiększając lub drastycznie obniżając szanse systemu na zaistnienie na szerszym rynku.  

 Pozdrawiam,
 Adam

[Grymr]

Najbardziej lubię orginalność i klimat. Lubie gry gdzie z pomysły na przygody dosłownie wylewają się z podręcznika tak pisany jest Earthdawn, W:Mrocze Wieki, starożytny MERP, ZC, DL czy też niektóre światy do D&D. W tych podręcznikach pełno jest opowiastek, mitów, opisów świata z punktu widzenia mieszkańców itp. Eathdawn jest w tym przypadku mistrzem(przynajmniej dla mnie) - juz po przeczytaniu opowiadania wstępnego miałem pomysł na kilka przygód i ciekawą kampanię.

[Drachu]

Mechanika wspierająca konwencję gry.

Mechanika jest fizyką świata RPG, określającą co się w danej grze może udać, a co nie. To ona określa sposób gry w danym systemie, świat określa w jakiej dzieje się to scenerii, jakie są fabularne możliwości, ale mechanika determinuje to co w systemie da się zrobić.
Taki WFRP1 miał mechanikę gry heroicznej. Łapałeś dobrą profesję z plusem do WT, zakładałeś zbroję i mogli Ci skoczyć. Dlatego ciężko mówić o nim jako o systemie mrocznym - mroczne było tło. Świat. Ale nie sposób gry.
Podobny problem był w starym Wampirze - gracze w ramach zachęcania do cierrpienia dostali wiadro super mocy. Dlatego też większość sesji w jakich grałem (u przeróżnych MG) polegało na obalaniu/bronieniu/przypatrywaniu się jak BNi obalają księcia. Bo sam fakt istnienia mocy odciągał od przeżyć wewnętrznych.

Dlatego dla mnie bardzo istotne jest, by mechanika wspierała domyślny sposób gry.  Żeby gra filmowa miała filmową mechanikę, a system mroczny mroczną.

[Wilk Stepowy]

Dlatego dla mnie bardzo istotne jest, by mechanika wspierała domyślny sposób gry.  Żeby gra filmowa miała filmową mechanikę, a system mroczny mroczną.

Dokładnie o to chodziło i mi

[Ryceros]

Cześć!

Trudno się tu nie zgodzić z Tobą Drachu. Dodam jeszcze, że dla mnie liczy się też wielkość świata, jego logika, zróżnicowanie i zakres możliwości dla bohatera, które może zaoferować.

Te aspekty jednak dodałbym raczej do kosmetyki systemu, gdyż pełnią one takie funkcje jak np. przyprawy w kulinarii.

Pozdrawiam,
Ryceros

[dra]

W systemie rpg cenie dobrze opisany swiat. Nie mowie tu bynajmniej o bzdurach typu "W Bretonii używaja zlotych frankow o rownowartosci 1,31 zk, srebrnych guldenow bedacych 1/42 franka...". Chodzi mi raczej o specjalne miejsca, ciekawych bohaterow niezaleznych, ktorych mozna spotkac i klimat. Ws. tego ostatniego imho podrecznik neuroshimy i starej edycji wampira jest bardzo dobrym przykladem.

A w mechanice cenie szybkosc zastosowania. Jesli mg w dramatycznej scenie bedzie co chwila przegladal jakies tabelki to nie bedzie to juz dramatyczna scena.

[Quake]

Dla mnie w najważniejszy jest ciekawy i rozległy świat.

[Derby Finn]

Dla mnie najważniejszy w całym systemie RPG jest:

1 - Świat:
Nie ukrywajmy że jeżeli któryś MG kazałby nam grać w systemie z doliny muminków to byśmy dalej siedzieli grzecznie i patrzyli jak ten, bezwstydnie turla kostki, uważając że dobrze się bawimy.

2 - Mechanika

Dobry MG w każdym świecie wymyśli ciekawą przygodę/kampanię. Dobry gracz w każdym systemie stworzy ciekawą postać. A denna mechanika rozwali przygodę nawet w najlepszym świecie z najciekawszymi postaciami, smaczkami, historią itp. Nie ma nic gorszego od źle skrojonej mechaniki, która jest kulą u nogi tak dla MG jak i graczy, która faworyzuje określony styl gry, narzuca ograniczenia w działaniu, jest nielogiczna a krótką potyczkę zamienia w półgodzinne turlanie kostką.

Nic dodać, nic ująć, prawda i basta.

3 - Klimacik
Pod tym względem nie ma żadnych wątpliwości. Możecie się ze mną nie zgodzić ale Monastyr to przodownik w tej kategorii.

4 - Zróżnicowanie rasowe\technologiczne\klasowe itp. itd.
Gdy siadłem do pisania swojej pierwszej postaci w D&D, czułem się jak dziecko w sklepie z zabawkami, które miało nad sobą szyld pt. "Dzisiaj wszystko za darmo". Może D&D nie jest w tej kategorii prowodyrwem, ale naprawdę, satysfakcja rośnie wraz z upływem czasu, który poświęciliśmy na zbudowanie i dopieszczenie takiej postaci.

Takie jest moje zdanie .

[Hollow]

Dla mnie najważniejszy jest świat, w którym mają się rozgrywać wszystkie przygody. Powinien być bardzo rozbudowany i pełny niesamowitych i tajmniczych miejsc.
Mechanika też jest bardzo ważna, bo skomplikowane i bardzo zakręcone zasady, które niepotrzebnie komplikują zabawę mogą zniechęcić graczy do dalszej zabawy.

[Adam Waśkiewicz]

A dla mnie, prawdę powiedziawszy, rozległość i rozbudowanie świata niekoniecznie musi być plusem.
 Nie ma się co czarować - w trakcie nawet kilku kampanii gracze / postacie i tak nie będą miały jak i kiedy zwiedzić nawet kawałka uniwersum gry i spora jego część potencjalnie użyteczna zostanie niewykorzystana. Pewnie, rozległy świat daje więcej możliwości i opcji do tworzenia kampanii, ale z reguły oznacza to także że znaczne jego części pozostają w najlepszym razie jedynie naszkicowane. Swoją drogą to ciekawe, że takie wielkie światy pozostają z reguły domeną systemów fantasy, podczas gdy twórcy erpegów osadzonych w niedalekiej przyszłości z reguły koncentrują się na niewielkim wycinku mapy w którym domyślnie mają być osadzone rozgrywane w danym systemie przygody.

A ja jednak wolę mieć jasno i konkretnie opisany taki kawałek, bo wielkiego świata postacie i tak raczej nie zwiedzą, a łatwiej mi wymyślić szkic dalekich stron niż być zmuszonym do opracowywania szczegółów najbliższej okolicy.

 Pozdrawiam,
 Adam